Ana içeriğe atla

Huy Andım

(H) uyAndım 
Gün aydı Kalp andı 
sabah oldu kalp yine  onu andı
 sanma bu günlük  aslında her gün ona yandı 
 unutmaz ne desem huy işte kalp andı
 Her gecenin sabahı vardı
her günde o vardı
 gülsem, konuşsam
yesem, içsem
diyar diyar gezsem
unutulmadı bu sabah kalp yine onu andı
erken gitti dediler 
büyüseydi şunu olurdu dediler
uyudum unuttum sandım
sabah oldu  gün aydı  kalp yine onu andı...


Yorumlar

  1. Sevdigımız yanımızda değilse kalp her daim onu anıyor değil mi?

    YanıtlaSil
  2. Ağlattın beni.Çok güzel yazmışsın Kuğu'm.Sevgiyle sarıyorum seni.

    YanıtlaSil
  3. Ece abla .:( sabah sabah üzdüm özür dilerim😢

    YanıtlaSil
  4. Kalp br kere andımı güne merhabası olur kuğum..

    YanıtlaSil
  5. Bu gün bana gün böyle aydı canım.

    YanıtlaSil
  6. çok beğendm
    Çok güzel bir şiir.

    YanıtlaSil
  7. ya çok güzel bi yazı beğendim canım bu arada ben takipteyim hemde izliyorum blogunu geri dönüş yaparsan sevinirim canım <3 :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin
      Çok teşekkür ederim, bloğun hayırlı olsun davete icabet etmemek olmaz:)
      Sevgilerimle.

      Sil
  8. Güzel bir şiir, duygu yüklü. Tebrikler.

    YanıtlaSil
  9. Kalplerimiz bir gün bu huyu bırakır mı kuğum?
    Ben çok yoruldum, o kadar yoruldum ki...
    Gecem sabaha hiç varmayacakmış gibi hissediyorum bazen..
    Tükeniyorum yavaş yavaş!
    Bu kalp ne zaman uslanacak..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bırakmaz Nur'um bırakmaz.
      Hiç uslanmayacak bu böyle bizimle gidecek:(
      Bazen bende çok yoruluyorum:(

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .