Ben küçükken...

Küçük bir çocukken öğrendim,ne kadar hırslı,azimli ve aynı
zamanda ne kadar sabırlı olduğunu,ilkokul dönemimde her 10 Kasım sabahı bahçeden özenle topladığım kasım patlarını okula götürürdüm, annem çiçekleri toplamama yardım ederdi ,''inatçı bu patlar kopmak bilmiyor,bu gün bir başka açmışlar sanki,dişlerini fırçaladınmı,çorap var mı ayağında senin!'' diye söylene söylene bıçakla keserdi. Annemde haklı Ata'nın karşısına öyle berduş gibi gidilmez çeki düzen vermek gerek.
Çiçekleri olan bütün arkadaşlarım getirir Büstü çiçekle süslerdik ,Büste bambaşka bir hayranlığım vardı Atatürk'ü görememiştim hiç ancak illa büst'ünü öpmek istiyordum. Erkenden gittim tören yerine benim gibi bir kaç çocuk daha vardı büst'ün hemen yanında çeşme ve yalağı vardı.Yalağın üstüne basıp uzanmaya çalıştım amaç Atatürk büst'ünü öpmek arkamdan bir arkadaşım gelip güya yardım edecek beni çekeleyince bende cumburlop suya...
Yıllar sonra Zübeyde hanım annemizin büstünü gördüm sağa baktım sola baktım kimse yok şıp diye öptüm burnundan ve yanaklarından böyle bir evlat büyüttüğü için...

Şşş! Kızlar bağırmaz

Şşşş Kızlar bağırmaz Eğer anne ve ya anne adayı iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir film... Bu filmin bir karesine instagramda rastladığımda izlemeye karar verdim Ramazanda gece birde işten gelince sahura kadar uyumayayım diye açtım filmi. Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki film bittiğinde sabah ezanına sadece beş dakika kalmış... Sadece su içebildim filmin üzerine yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da Şirini gördüm günlerce içimden çıkmadı . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi Tür:İran SinemasıYapım Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri ve sapkın...

Devamı

mutsuz bir insancık

bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki her gün pazarları dahil 16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim... hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .

Devamı

Zona ve Ben...

Küstüm! Bu kuğu nerelerde diye Hiç merak ta etmiyorsunuz? Ölsem yedim çıkmış olacak. Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun. H asta oldum o kadar çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile hasta olduğu dönemlerde konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış. Son zamanlarda istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık. Üç hafta önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıca...

Devamı

Siyah Kuğu

Bu Blogda Ara

Ben küçükken...

Etiketler

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şşş! Kızlar bağırmaz

mutsuz bir insancık

Zona ve Ben...