Anılarda beni hatırlar mı? # 10 #

ZORLUKLAR, ZOR DEĞİLDİR BAZEN...

Kayınvalidem üç gün yoğun bakımda kaldıktan sonra normal odaya geçti sanırım en zor zamanlarım bunlar. Sol kolu ve bacağı tutmuyor üstelik beyindede hasar olmuş bunu kendine geldikçe iyice anlıyoruz.

Bir haftalık hastane sürecinden sonra nihayet evdeyiz annem  çocuklarla ilgilendi, hepimiz perişan olduk fizik tedaviye götüreceğiz böylece zor bir süreç bizi bekliyor,  aklında git geller başladığı için evde artık dört çocuğum oldu!

Kararlarını sağlıklı veremiyor, eltim ise misafir gibi geçmiş olsun ziyaretine gelip gidiyor ,komşular ,akrabalar derken ev hiç boş kalmıyor.
Anneme artık Emin'e dayanamadığımı vurdum duymazlığı yüzünden  zahmet çektiğimi ve boşanmak istediğimi söylediğimde Annem yüzüme öyle bir baktı ki neredeyse küçük bir çocuk gibi evire çevire dövecekmiş gibi hissetim ve annemin vaazı başlamış oldu.

'' Kızım delirdin mi sen  bak şimdi kayınvalidende hastalandı millet ne der?
Herkes kadıncağıza bakmak zor geldi de evden kaçtı der  bir de üç çocukla...  Boyunca çocukların var utanmayacakmısın yarın öbür gün kızın evlenecek el aleme laf mı söyleteceksin kızına anası kırkından sonra adamı bıraktı  hasta kaynanasını bakmak zor geldi derler, öyle ananın kızından ne hayır gelir derler en küçük şeyde laf söylerler ona göre, saçma saçma  konuşma git uyu biraz kendine gel, ne yapalım sanki baban farklı mı?

 Sen küçükken  ağaçtan düşüp başını yarmıştın  başında yedi dikiş var geçen gün babana anlatıyorum da 'aa benim haberim yok' diyor gerisini sen anla.
 Hepimizin hayatı aynı....
Kadın olamak budur işte ana kapısına benzer mi hiç!''

 Annemin vaazı bittiğinde  zaten düşüncelerimden çoktan vaz geçmiştim bile.

Eda'nın bir anlık düşüncesizlikle yaptığı hata ondan çok bana zarar verdi, kayınvalidemi bezliyorum ama ne zaman mutfağa gitsem  döndüğümde beni her defasında tuhaf sürprizler bekliyor.

 Bu sabah çocuklara kahvaltı hazırlayıp okula yolcu ettim Emin de işe gitti biraz mutfağı toparladım kayınvalidemin  kahvaltısını hazırladım.
 Odaya girdiğimde  ağır bir koku burnumun direği kırılacak !
 Bir de ne göreyim kayınvalidem altına kakasını yapmış ve bezini  sağlam eliyle çıkarıp katlamaya çalışıyor! '' anne ne yapıyorsun sen?''
 Çocuksu gülümsemesiyle ''çamaşırları katlıyorum bak sana yardım ediyorum''
''Off anne o pis bez neden açtın altını sen ?'' ne yorgan kalmış ne çarşaf hepsi  kirlenmiş üstü başı da cabası çekyatta halen uyuyan Edaya seslendim ''kalk artık kızım kalk''   Gözlerini yarı açıp bana doğru baktı ''iğğğ anne lağım mı patladı?''
''patladı ya babaannenin lağımı patlamış, kalk üstünü değiştirelim kadınıncağızın ıslanmış günah.''

Kayınvalidem bezine bir türlü alışamıyor ne zaman yalnız kalsa hemen çıkarıyor  bazende kakasını duvarlara sürüyor.
 ''Bak evi boyadım'' diyor kendini geçmişte  sanıyor  beyni ona oyunlar oynuyor, oynuyor da olan bana oluyor  çamaşır suyuyla  ne kadar silsem evi havalandırsam da  evde bir koku kalıyor.

 Söyleneniyorum ama kendime  elimden başka bir şey gelmiyor çocuk kadar bile aklı yok artık tamda iyi anlaşmaya başlamıştık,atsan atılmaz satsan satılmaz...
 Emin'i razı edip  Eda'yı psikoloğa götürdük, önce bizimle sonra Eda ile konuştu  en son bizi çağırıp, aşılmayacak bir sorun olmadığını Eda'nın sadece ilk  hayal kırıklığı olduğu için kendini birden boşlukta hissettiğini  kendini küçük duruma düşmüş hissettiğini anlatırken biz doktorun ağzına düşecektik neredeyse okumuş insan bir başka işte...
 Eda o doktorun kızı olmuş olsaydı belki de   böyle şeyler yapmayacaktı diye düşündüm içimden.
Allah korusun, Dönüşü olmayan hatalar da yapabilirdi, hatta evladımızdan bile olabilirdik.
 Evde bana çok yardım ediyor, günümün çoğu kayınvalidemle geçiyor  Derya ve Oğuzcan okuldan eve evden okula  gidip geliyor.
Derya bu sene lise sınavlarına girecek evde olunca genelde odasında kerdeşiyle ders çalışıyor...
 Eda  bu aralar elim, kolum gibi  yemeğe bulaşığa yardımcı oluyor, eskisi gibi el işi yapamıyoruz ama olsun...
 Gece tam yatacaktık Teyzem aradı ''Eda'ya bir kısmet çıktı  ne dersiniz sor bakalım Emin'e  hem kızın bir ağzını ara''  dedi...