Anılarda beni hatırlar mı ? #1 #

GEÇMİŞİM...

 Geçmişim hemde çok geçmişim bu sokaklardan da bilememişim kıymetini,çektiğim nefeste dumanı çekmiş, yanan ateşte hep külü görmüşüm.

Tüm yaşadıklarım, heves ettiklerim için yaptığım inatlaşmalar, kırdığım insanlar ve beni kıran insanlara verdiğim tepkiler ne kadar da boşmuş, anlıyorum ki yaşanan an geri gelmiyor.

 Şimdilerde beni ölüm korkutmuyor  yaşamak kadar.Yetmiş beş seneyi ne çabuk geride bıraktım, sevdiklerimi ne ara mezara koydum anlayamadım! 

Heveslerim vardı tutkularım, ideallerim kimin yok ki! 

Gece böyle düşünerek uyuya kalmışım, sabahın erken saatlerinde oğlum işe gitmeden önce  yanıma uğradı, her sabah ve her akşam bunu yapar

 ''Annem günaydın nasılsın bu sabah?''

Başımı salladım iyiyim anlamında  gözlerimden  sicim gibi akan yaşları silerken oğlum '' ağlama annem ,akşama görüşürüz, Hatice kahvaltını hazırlıyor birazdan getirir'' deyip odadan çıktı.

 Arkasından  peltek dilimle bir şeyler geveledim, ama anladı mı bilmiyorum?

Ellerimle yataktan güç alarak oturmaya çalıştım,yastığımı düzeltmeye çalıştım  zor iş!  iki yıldır bu yatakta yatmak ne kadar zor bilemezsin, havalı yatağım benim sofram, tuvaletim, salonum, yatak odam kısacası benim yaşam merkezim bu yatak...

İyi yönünden bakmak lazım,evin en güzel köşesi bana ait cam kenarında yatağım gündüzleri bol bol pencerenin önünden

gelip geçeni izliyorum,Oğlum ve Hatice'nin kapıdaki Konuşmalarını duyuyorum,Hatice akşama eve gelirken alması gerekenleri sıralıyordu,bir ara sesler kesildi, sanırım oğlum gitti.

Camdan onu görebilirmiyim diye perdeyi  titrek ellerimle yavaşça araladım, o anda  gözümün önüne yıllar önce eşimi işe giderken her sabah arkasından baktığım anlar geldi aklıma  birden o anlara daldım, Sanki  araladığım perde değilde anılar dı, yıllar yeniden gözümde akıyordu...

 Otuz üç yaşındaydım; Emin bey diye seslendiğim an geldi aklıma eskiden yoktu öyle aşkımlar, canımlar helede kayınvalide ,elti aynı bahçe içinde yaşıyorsanız ayıptı.

Çocuklar öyle  özgürce konuşamaz her şeye karışamaz,  bilmişlikler yapamazlar  hemen ''sen mi öğrettin çocukları bana karşı şişiriyorsun'' derdi.

 Bu da yetmez  gece olunca eşime şikayet ederdi, az kavgalarımızın çoğu annesi yüzünden.
 Önce annesinin yanına uğramış günlük  dolduruşunu alıp eve geldi tam  da yemek öncesi başladık tartışmaya...

Emin bana''Yaşlı o ne olur alttan alsan'' dedi

'' beni annen için mi kırıyorsun,benim yaptığım yemekleri yiyorsun? '' diye sesimi yükseltirken çocuklar ağlıyor, Emin'' zamanında onun yaptıklarını yedim'' deyip   bana kızıyor akşam yemeği bile yemeden kapıyı vurduğu gibi kahveye gidiyor.

Bir yandan çocuklar bir yandan  kayınvalidem  o da yetmezmiş gibi bir de eltim var ki düşman başına  sen sabır ver Rabbim.

 Büyük kızım Eda sekiz yaşında, ortanca Derya dört, biricik oğlum Oğuzcan  bir yaşında ben onlar için her şeye katlanırım  her şeye...