Ana içeriğe atla

Tahta oyuncak (Kısa hikaye)


 Nafiye 40 lı yaşlarda   kısa boylu,esmer tıknaz, iri gözlü  içe kapanık bir kadındı, hastane kapısında  hasta bakıcılar sedyeye yatırırken   gıkını bile çıkarmamıştı, başkası olsa çoktan bu acıya çığlığı basardı.

Birazda alışkanlık vardı  7. bebeğini kucağına alacaktı . Doğum odasına girdiğinde ebe  Nafiye den daha heyecanlıydı, çünkü ebenin o gün  ilk doğumu olacaktı. 

Nafiye bile  bu konuda ondan daha deneyimliydi, bu yüzden   ebenin işi çok kolaydı ve  doğum beklediğinden   kolay olmuştu. 

 Ebe heyecanla  nafiye'ye seslendi ''bayan çocuğunuza ne isim koyacaksınız?''
Nafiye umursamaz bir tavırla  ''ne bileyim  istersen  sen koy adını'' dediğinde,  ebenin gözleri parlamıştı  beklediği şeydi ,ilk doğurttuğu  bebekti, ''benim ismim olabilir mi?'' dedi heyecanla. 

 Nafiye, olur dedi. İsmini bile sormamıştı ebeye.
 Zehra bebek ve nafiye  ertesi gün  hastaneden ayrılırken  , Nafiye ,Zehra  ebeye teşekkür bile etmeden çıkmıştı  ...

Zehra yedinci çocuktu o yüzden  pekte özenle büyütülmüyordu,  ablaları  durmadan kavga ediyorlardı. Nafiye  7 çocuğa birden ilgi vermesi mümkün değildi, o da bu kadar çok çocuk istememişti fakat bir türlü eşinin erkek çocuk sevdasından vaz geçiremiyordu.Ev işleri yemek bulaşık birde çamaşırlar derken gün yetmiyordu ona.

Yine öyle bir gündü  Nuriye ablası elindeki  tahta oyuncağı ,Necla ablasına  fırlatırken  tahta oyuncak Zehra bebeğin başına öyle şiddetli vurmuştu ki,   Zehra bebeğin çığlığı, mutfakta bulaşık yıkayan  Nafiye'yi   elinde  tabakla içeri girmesine sebep olmuştu.

 Nafiye  ''ne oluyor başımın belaları  ne yaptınız yine  çocuğa?'' 
derken  beşikteki bebeği  kanlar içinde görünce porselen tabağı yere fırlattı,  bebeği kucakladığı gibi soluğu  50 metre aşağıdaki sağlık ocağında aldı , akşam saatlerinde devlet hastanesine  oradan da fakülteye sevkedilmişti, Zehra bebek beyninde  zedelenmeden dolayı  artık normal bir çocuk değildi.

  Üstüne üstlük  gözlerindeki ışık  o gün yok olacaktı, görme duyusunu   kaybedecekti.  Zehra 13   yaşına geldiğinde artık hastanelere gitmiyordu, bu yaşa kadar dört defa ameliyat olmuştu yine de tam olarak iyileşememişti .

 Küçük kız için tutsaklık günleri böylece başlamış olmuştu, gözleri görmediği için  Nafiye onu ayağından bir bez parçasıyla bağlıyor ,ipin ucunuda yatağın başına bağlıyordu   ,  evlerinin bahçesindeyse   babası Zehra için büyük bir kafes yapmıştı. Kafesin içinde oynuyordu ,başka türlü Nafiye ona sahip çıkamıyordu.  evden çıkıyor,  gözleri görmeyince   yolunu kaybediyordu defalarca çiğnenme tehlikesi geçirmişti, sokaklar da aç gecelemişti , hayvanları elliyor ısırılma tehlikesi geçiriyordu.

 O gün   ablasının Öğretmeni , velileri tanıma projesi için evleri gezmeye gelmişti .İki odalı evin  büyük odasında çaylarını içtiler  öğrenci hakkında bilgiler aldılar yan odadan durmadan anne ,anne diye ses geliyordu, Bülent Öğretmen  sesin sahibini merak etti.

   Zehra'nın öyküsünü dinlediğinde ve  yatağında bağlı  halini görünce  içi acımıştı ,aklına biricik  kızı Sude gelmişti,    Bülent öğretmen o gece eve gittiğinde hiç uyumadı sabaha kadar  bu masum kız ve çaresiz aile için ne yapabileceğini düşündü ... 

Sabah olduğunda  ,bütün gece uyumadığı için başında şiddetli bir ağrı vardı,neyse ki yapacağı şeyi biliyordu,  derse öğleden sonra girdiği için doğruca sosyal hizmetlere gitti , Zehra ve ailesini anlattı . Sosyal hizmetler öğle olmadan küçük kızın evine varmıştı  aileye  maddi yardımda bulunuldu.

  Ve  Zehra için  o gün özgürlüğüne kavuşacağı   günün başlangıcıydı...  Zehra  engelliler okuluna başladı servisle sabah alınıp geceleri eve getiriliyor ve aileye de  yardım yapılıyor du .
  Zehra çok azimli bir kızdı. 

    Böylece yıllar  su gibi akıp geçiyordu, Zehra  ona sunulan imkanları güzel değerlendirmiş, azimle çalışıp, çok çabalamıştı ,artık genç bir kadındı, gözlerinden biri çok bulanıkta olsa görebiliyor du.

 Engelliler okulunda  Öğretmen olmuş yıllar önce onun durumunda olan minik kız ve oğlanlara okuma yazma öğretiyordu   ve her zaman Bülent öğretmene minnet duyuyordu....



Yorumlar

  1. Bir solukta okudum kızım, eline koluna sağlık. Aydınlık kafalı insanlar, cahil, karanlık kafalı insanlar işte ülkemizin en büyük sorunu..eğer tesadüfen o karşılaşma olmasaydı büyük ihtimalle Zehra değil öğretmen olmak, gündengüne eriyip,daha kötüleyip, kısa sürede ölecekti. Başımıza ne geliyorsa cehaletten, kadercilikten, azimsizlikten geliyor. Eminim anası olacak kadın hep "kader böyleymiş, yazgısı buymuş, Allah öyle istedi, yapacak bir şey yok:((" deyip duruyordu:(((
    sevgilerimle öptük:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her şeyin başı eğitim Annem, karanlıkta kalmış insanlar nasıl ışık hakkında bilgileri olabilir ki değilmi?
      Evet Bülent öğretmen olmasaydı Zahra iplere bağlı bir hayat sürecekti psikolojisi tamamen bozulacaktı,o topluma kazandırılmış şanslı çocuklarımızdan olamayacaktı.
      Aile planlaması denen bir şey var çarpık kentleşme ve cehaletin önüne geçilmezse Zehra gibi bir çok çocuk eriyip gidecek.
      sevgilerimle kocaman öptüm annem.

      Sil
  2. Ben de bir solukta okudum :)Tam Zehra'ya üzülürken biraz içimize su serpildi.Zehra birazcık şanslılardan sayılır.Kimbilir bilmediğimiz ne kadar çok doğmadan kayan yıldız var:((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabiki canım o kadar çok ki etrafımıza dikkatli baktığımızda bir çok zavallı Zrhrayı görebiliriz, bizler çocuklarımızın gözüne bakarken 5-7 ve üzeri çocuk yapan insanlar var.
      hangi birine ilgi verebilir ki!
      yüreğine sağlık canım.

      Sil
  3. CANIM HAYIRLI AKŞAMLAR
    HARİKA BİR HİKAYE OLMUŞ ELLERİN AKLŞIN FİKRİN DERT GÖRMESİN
    BAYILDIM ÇOK ÇOK GÜZEL OLMUŞ
    ALLAHA EMANET OL

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol
      Seyyahım,seninde okuyan yüreğine sağlık,
      beğenmene sevindim. okundukça daha çok ilham geliyor:)
      sevgilerimle.

      Sil
  4. tüylerim diken diken oldu okurken.neyseki son şahane bitmiş.çok beğendim kuğum kalemine sağlık.bana geçmiş yıllarda tanıdığım ama artık yaşamayan bir öğrencimi hatırlattın.elim uzandı uzanmasına ama ben uzattığım da zaman geçti çok geç..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Alanayım
      çabalamış olman bile çok güzel bir davranış,
      aslında bizlere de çok büyük görevler düşüyor.
      Annesi ,babası düşünmemiş onca çocuk yapmış ben mi düşüneceğim tarzındaki düşünceleri beynimizden atıp el uzatmalıyız diye düşünüyorum.
      Senide bu güzel girişiminden dolayı kutluyorum.

      Sil
  5. Çok güzeldi canım . Ellerine sağlık . Rabbim bir eksiklik veriyorsa mutlaka başka bir mucizeyle o eksiği kapatıyor ibret olsun diye de bize böyle gösteriyor.. Kolları bacakları olmayan mükemmel resim çizenler hayata sıkı sıkı tutunanlar bir çok örnek var bu konuda :) yeter ki inanmayı bilelim. Kocaman sevgiler ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım,
      Hayata tutunana örnekler çok canım,ama herdaim bir gerçek var ki o da aileleri.
      Çocuklar ailelerini seçemez, sana ve şu ana bu yorumu okuyan herkese şuna bir bakmalarını rica ediyorum, özlellikle en umutsuz anlarınızda tekrar tekrar izlemeni istiyorum
      http://www.youtube.com/watch?v=QtRgm3Sslm8&feature=fvwrel
      yada Nick vujicic yazarsanız goggleye çok sevinirim, daha sonra hissettiklerinizi ve düşüncelerinizi yine buraya yazarsanız çok sevinirim.
      sevgilerimle.

      Sil
  6. nasıl yazıyorsun şaşıyorum sana kuğum :) emeğine sağlık vallahi :):)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım şükür Rabbime yazmayı çok seviyorum,
      seninde okuyan yorum yazan yüreğine sağlık.

      Sil
  7. Siyahkuğum ben de Müjdeciğim gibi hikayeyi bir solukta içim acıyarak okudum.. O Öğretmeni de duyarlılığından ötürü tebrik etmek gerekir. Ne güzel bir son. Emeğine sağlık canım.. Gönlünce bir pazar geçirmeni diliyorum. Öptüm, sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım,
      Hayatımızda Bülent öğretmenler gibi insanlara çok ihtiyacımız var değil mi canım.
      iyi pazarlar kocaman öptüm.

      Sil
  8. Canımcım bir solukta okudum ve tüylerim diken diken oldu. Yine döktürmüşsün artık muhteşem demeyeceğim sen işini biliyorsun zaten :))Hikayenin sonu çok güzel bağlamışsın. Mutlu pazarlar diliyorum. Sağlıcakla kalman dileğiyle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım:))
      şımaracağım artık:))
      hep kötü son olmuyor ama keşke her şey hikayelerimde ki gibi iyi sonlarla bitse canım.
      İyi pazarlar sevgilerimle.

      Sil
  9. Keyifle okudum..
    Güzel bir hikaye..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keyfin daim olsun,
      Beğenmene sevindim:)
      iyi okumalar.

      Sil
  10. dunyamizin aci gerçeklerini anlatan bir hikaye olmus : çok gerçekci,dusundurucu, alternatif sunucu, umit verici bir hikaye, aydin ruhunun ne kadar duyarli, ince ve hisli oldugunun gostergesi bence... emeklerine saglik kugum :) bu yolda hedefindeki engeller yok olsun :) sevgiler !

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım güzel dileklerin için teşekkür ederim,
      Hayat iyilerle karşılaştırsın edam,
      sevgilerimle.

      Sil
  11. bastan nefesim bir kesildi .sonra olaylar canlandi gözümde .
    sen varya sen alip gidiyorsun asil kadinim

    dilerim var olan böyle hayatlar senin yazin gibi son bulsun
    össsledim sevgi pötürcügüm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sende beni alıp gitseydin ya:(
      bıraktın beni buralarda:(
      özlendin canım hem de çoook.

      Sil
  12. Tek solukta okudum Siyahkuğu'm..Öyle güzel yazışorsun ki,okurken üzülüyoruz,düşünüyoruz,sorguluyoruz,ümit ediyoruz..Yürieğine sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne mutlu bana o zaman eğer bunları bir nebze de olsa yapabiliyorsam, çok mutlu oldum canım.
      sevgilerimle.

      Sil
  13. Sonunda birazda olsa mutlu biten bir hikaye :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Böyle biten hikayeler güzel oluyor değil mi?:))

      Sil
  14. Bizim evde iki bilgisayar,üç kişi var.Kim kaparsa onun oluyor.Ben ancak gece yakalıyabiliyorum.Bu nedenle üç kez geldim,tamamını şimdi okuyabildim.Hayatın acı gerçeklerine güzel bir örnek,Yaşasın Bülent öğretmenler:))Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel bu bile senin için büyük bir mutluluk olmalı değil mi canım, gerçi bilgisayar kapma savaşları bazen eğlenceli olmayabilir:)))
      Evet yaşasın Bülent öğretmenler:))
      sevgilerimle canım.

      Sil
  15. Helal olsun sana Siyah Kuğum 1000 MaşaAllah.Eline kalemine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah! Çok teşekkür ederim, bu güzel düşüncelerini böyle güzel aktarabildiğin için çok mutlu oldum.
      Bende senin o güzel yüreğine 41 MaşAllah dedim.
      sevgilerimle.

      Sil
  16. Kuğucuğum, çok etkilenerek okudum.Aklıma yıllar önce Bornova'da Görme Engelliler için yapılmış okulda geçirdiğimiz yaz tatilini getirdin.Nereden baksan 40 yıl olmuştur.Oradaki öykülere birebir uyuyor anlattıkların.Okul yerinde duruyor mu bilmem ama ben orada gördüklerim ve yaşadıklarımdan çok etkilenmiştim.Şimdiki gibi.
    Ellerin dert görmesin, yüreğinden aydınlık eksik olmasın.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin canım
      Ne kadar güzel ve hüzünlü bir duygu olmalı.
      İnsan gördüğü mucizeler karşısında hem sevinir hem üzülür ve şükür etmesi gerektiğini anlar değilmi?
      sevgilerimle .

      Sil
  17. Canim sabahin 1 i uykum var yatacam ama sayfani ziyaret etmeden yazdigini okumadan yatmam olmazdi..basta icim buruldu uzuldum orta yerde off dedim,,ama sonuna gelirke yeyy diye sevindim..Ne kadar guzel baglamissin sonunu, Bulent ogretmen ne kadar buyuk yardim yapmis..ve Zehra ne guzel ogretmen olup hayata atilip baskalarina yardim elini uzatmis..cok yasa sen emi canim..kalemine guzel yuregine saglik..Pazar gunun ve tum gunlerin senin gibi gecsin.(Senin gibi dedim cunku mutlu yasayan insanlari seven, guzel yurekli guzel yuzlu, tatli biri olarak bildigim ve dusundugum icin seni)xx

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım beğenmene sevindim
      güzel sözlerin için çok mutlu oldum,
      canım insanlar bazen hayal ettiğimiz gibi çıkmasada emin ol ki hissettiğimiz gibi çıkar,
      o senin kalbinin güzelliği , bak çok şımarık olmaya başladım:)))
      sarıldım canım.

      Sil
  18. Canım benim ya süper hikaye gene ve arkadaşların da söylediği gibi keşke gerçek yaşamda da bütün hikayelerin sonu güzel bitse ama malesef!Aslında Bülent öğretmenlerimiz çok olsa eminim hayat çok daha güzel olurdu, cehalet kötü şey gerçektende!!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim canım,
      keşke her hikayenin sonu güzel bitse ,herkesin kaderi aynı olsa,olmuyor malesef.
      Canım artık Bülent öğretmenlerimizden fazla kalmadı malesef.
      sevgilerimle.

      Sil
  19. Çok güzel bir hikaye olmuş canım, elimizi kimin tutacağını bilmiyoruz ama herkesin bir yol açanı, elinden tutanı olur inşallah :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin canım,
      elimizden tutanlar iyi niyetli insanlar olsun İnşAllah,
      sevgilerimle.

      Sil
  20. o çğretmen bir hayatın filizlenmesine vesile olmuş.
    Nadir de olsa böyle güzel yürekler hala var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nadir de olsa böyle şeylerin sade ce hikayelerde olmadığını bilmek çok güzel değilmi? canım.

      Sil
  21. Öyküyü bi çırpıda okudum ablacım.
    Engellilerin durumu yara gibi bi konu üstüne bilincsiz aileler eklenince çok daha acı.
    Sonu mutlu etti ama keşke zehranın öğretmeni gibi insanlarla karışlaşabilseler hepsi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşAllah canım
      boşuna demiyoruz Allah iyilerle
      karşılaştırsın diye bitanem.

      Sil
  22. Kuğum ebe Meleğin kızı Minel'mi yoksa:)
    Bir kez daha okuyacağım daha sonra..Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))
      Sen var ya sen yağmur yüreklim
      on yıl düşünsem olayı buraya bağlayacağın aklıma gelmezdi :))
      hayır değil.
      sevgilerimle öpüldün.

      Sil
  23. canım bir solukta okudum dediğin videoyuda izledim ne iyi bir öğrenciyim bak :) ama ne yazıkki bizler elimizdekilerin kıymetini bilmiyoruz :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok çalışkan bir öğrencisin:)) video çok ibretlik değil mi? evet canım
      bazılarımız bize verilen nimetlerin
      farkına bile varmıyoruz.

      Sil
  24. Çok güzel bir hikayeydi kuğum. Gerçek hayattada böyle 10larca hikaye var tabi ki..Herkes birşeyler yapsa sorunlar azalsa hayat daha yaşanılır olsa.. Keşke..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene sevindim yağmur yüreklim.
      Keşke!

      Sil
  25. yazıların çokk güzel siyah kuğu baştan farketmemiştim şimdi geriye doğru hepsini tek tek okuyacağım kalemine yüreğine sağlık :) bu yazıda çok etkileyici ayrıca....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim hoşgeldin canım, her zaman beklerim:)
      kekler sizden muhabbet benden:)))

      Sil
  26. Canım,hikayelerini özlemişim:)Çok güzel bir tesadüfle hayatı kurtuldu Zehra'nın. Yüreğine sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım, doğrusu bende hikaye yazmayı özlemişim:)
      seninde yüreğine sağlık canım.

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .