MÜKEMELİ İSTİYORSAN BEDELİNE HAZIR OL!
Eğer siz kararsız sanız karşınızdaki insanlarda kararsızdır, siz ne istediğinizi bilmezseniz karşınıza çıkan insanlar size ne vereceğini nasıl bilsin?
Hep yanlış insanlarla karşılaşmak birazda kendi elimizde.
Bir şeyi yapmaya karar vermek kadar ,istediğimiz şeyin olabilirliğini de bilmek gerekmekte, her mücadele eden neden kazanamaz?
Her mücadele eden doğru mücadele ediyor diye bir şey yok! madem ki hayat bir arena sen de savaştasın önce düşmanını iyi tanıman gerek diyerek kendime uzandığım yatakta telkinler verdim. Ben kararsız ve çaresiz bir izlenim çizerek ne kendime ne de Minel'e yardımcı olamam kızımı daha da kötü bir psikolojiye sürüklemekten başka bir şey yapmıyorum.
Bir söz duymuştum ''mükemmeli istiyorsan bedelini ödemeye hazır ol''
Benim bedelim de bu demek ki sırtımı eğmeyi kesmezsem sırtıma daha çok dert ve sorun binecek ...
Sabah yataktan kalktım alt kata indim ''dayı bu gün beni annenemin evine yerleştirin yada kiraya çıkacağım ve çıktığım evi kimseye söylemeyeceğim haberiniz olsun...''
''tamam yeğenim Hamdi dayına sorayım''
''dayı sorma artık, bir bana yer bulamıyorsunuz daha ne diyeyim ben sonuçta annemin de hakkı var bu evde'' sustu...
Üst kata çıktı bir kaç dakika sonra iki dayımda yanıma geldi ''tamam Melek toparla eşyalarını anneannenin evine gidiyoruz...''
Anneannemin evi bir mahalle ötede
Sanki ne eşyamız var ki Minel ben yengemler bir kaç saat içinde anneannemin evine yerleştirdik bile eşyalarımızı,anneannemin evi eşyalı fakat yorgan, yastık yok büyük dayım bize iki yastık getirdi komşularda çarşaf battaniye falan, komşuların çoğu annemin çocukluk arkadaşları annemin emaneti gibi görüyorlar bizi.
Hayatın cilvesi işte kapı komşum annemin gençlik aşkı
Haşim ağabey o da annem gibi evlenmiş üç kızı var ve çok mutlu ah annem diyorum sen kendi kaderini kendin çizmişsin şimdi de ben çizmeye çalışıyorum yüreğimi titretirsem yalnış çizerim her şey berbat olur...
Evimize eşyaları yerleştirdikten sonra dayımlara gittik vedalaşmak için ne de olsa artık buraya sadece misafir olarak geleceğiz en çok anneannem ağladı
'' Melek bak unutma beni yıkamaya geleceksin''
''tamam anneanne söz''
Minel ve benim, bizim diyebileceğimiz evimizdeki ilk gecemiz , babamlara gelirken hiç eşya almadım zaten beni istemediler de eşyaları nereye koyacaktım biraz eşyamız olsa iyi olurdu...
tuhafız ocağım var ,tüpüm yok olsun o da olur, mutfakta bulduğumuz küçük bir tepsiye alel acele hazırladığım peynir zeytin bize o kadar tatlı geliyor ki , gece koynuma girip uyuyuşu sanki ilk defa nefes alıyoruz...
Tek sorun buraya bu kadar çabuk taşınacağımız tahmin etmiyordum maaşımı eve harcaması için yengeme vermiştim buraya gelincede geri almak ayıbıma geldi zaten buraya taşındık diye bana çok kızdı benimle vedalaşmadı bile çok ta tın!
Minel'in okul harçlığı ve yol parasını ayırmıştım , Bir kaç günümüz böyle geçti Nadideyi arayıp haber verdim o da çok sevindi hafta sonu güzel evime gelecek....
Akşam işten geldiğimde bizi büyük bir sorun bekliyordu, cebimde param yine bitti sadece yirmi beş kuruşum var onunla da ekmek bile alamam Minel'e söyleyemedim .
Minel ''anne karnım acıktı hadi ekmek alalım yiyelim'' demeye başladı tamam kızım deyip cebimde yirmi beş kuruşla evden çıktım markete giderken gözüme çöp konteynerinin yanına konulmuş bir poşet ekmek gözüme çarptı.
İçimdem ey ALLAHIM biz şu an bir parça ekmeğe muhtacız millet poşetle çöpe atıyor, markete varınca tüm rafları gezdim bir ekmek çalıp hırkamın içine soksam belkide kimse farketmez ya vicdanım!
Markette kasada duran yaşlı kadın ''aa kızım sen bizim seniyenin kızımızsın'' dedi ''evet efendim'' ''bilirim anneni, rahmetli elimizde büyüdü ahh gencecik gitti'' sadece başımı salladım ''bir şey lazım ederse bize gel yardımcı oluruz sen de mahallemizin kızısın'' dedi aslında o an cesaretimi toplayıp ''bir ekmek alabilirmiyim?'' diyecektim, diyemedim...
Marketten çıktım eve gelirken gözüm çöp konteynerinin yanındaki ekmekleri aradı, oradaydılar ilk önce etrafı kolaçan ettim evlerin çoğunun perdesi çekili ışıkları yanıyordu , perdeleri açık olanlar ise karanlıktı hızlıdan çöpün yanından geçerken poşeti kaptığım gibi eve yürümeye başladım, kalbim yerinden çıkacaktı sanki, kuyumcu soymuş gibi hissediyorum...
Eve girdim hiç bir şey olmamış gibi mutfağa girip evde olan domates ve peyniri sofraya koydum poşeti açıp içine baktım iki ekmek ve birazda bisküvi var ekmekler küflü değil, tezgahın altını karıştırıp yağsız bir tava buldum biraz ısıttım. sofrayı içeri götürdüm yemeye başladık Minel ''anne ekmek sıcacıkmış!''
evet canım içimden gülsemmi, ağlasammı karar veremedim.
Amann ne var bunda ben sevaba bile girdim ziyan olmadı ekmekler işte midemize gitti..
Ertesi gün işten geldiğimde yine ne para var ne ekmek var diye düşünürken kapım çaldı evime bir kaç ev ötedeki komşum elinde iki poşet le, ben buyur demeden kendini içeri attı '' kızım mahallemize hoşgeldin demeye geldim bizim beyi'in iş yerinden bir arkadaşının adağı varmış, dileği olmuş oda bir kaç şey yollamış bizim de aklımıza sen geldin sana getirdim afiyetle ye'' deyip ben daha teşekkür bile edemeden yine gelirim deyip evden çıktı...
Kapıyı ardından kapadığım gibi poşetleri açtım birinin içinde beş ekmek var diğerinde salçasından tut ta kıymasına kadar her şey, ben poşetlere bakarken Minel de yanıma geldi ''anne bu bir mucizee ''bu akşam yaşadık gülücükler atıp boynuma sarıldı , yiyecekleri mutfağa yerleştirdim , mutfakta yemek yapmaya başladım aklıma takılan bu mucize bu kadar zamanlı nasıl olabilir ...
Tabi yaa ekmekler... Kadın beş ekmek getirmiş dün akşam beni ekmekleri alırken görmüş olmalı demek ki bütün gece o da düşündü nasıl yardım yaparım diye gelip bana dün seni gördüm al bunları deseydi kesinlikle almayacağımı biliyordu üstelik gururumu incitmiş olurdu. Gidipte beni gördün mü diyemem ki !
Minel çöpten ekmek yediğini asla bilmeyecek annesini çöpten ekmek alırken gördükleri için yardım ettiklerini hiç bilmeyecek....
bir gün kitap olacak:)
yorumsuz kugum
YanıtlaSilcuman mubarek olsun sarildim
İnsan bir yorardı beni:))
Silkocaman sarıldım hayırlı cumalar canım.
güzel kuğum hayırlı sabahlar
YanıtlaSilhani bir söz vardır
KUL SIKIŞMAYINCA HIZIR YETİŞMEZ DİYE
işde sen o anı yaşamışsın tatlım
Hayırlı sabahlar canım.
SilMelek güçlü biraz psikolojisi bozuk ama yaşadığı travmalar da kolay değil diye düşünüyorum..
İnsanın gözleri doluyor..
YanıtlaSilRabbim kimseyi çaresiz bırakmasın.
Etrafımızda ki insanları kollamamız lazım.
Komşusu açken kendisi tok yatan bizden değil demiş efendimiz.
Şimdi komşularımızı çok tanımıyoruz ama en azından durumunu bildiklerimizi kollamalıyız..
Yüreğine sağlık Kuğum..
Sağol canım sona ,
Silbilemeyiz ki gururlu insanlar el açmaz...
Eski komşuluklar kalmadı tabi ki
en aından durumunu bildiklerimize yardım etmeliyiz ve yardım etmek çok güzel bir duygu...
sevgilerimle canım.
AFFERİN MELEĞE İŞTE BÖYLE. BİLİYORUM O BAŞARACAK. BAŞARMALI Kİ BAŞKALARINA ÖRNEK OLUP YAŞADIĞI ZORLUKLARI ANLATMANIN AMACI YERİNİ BULSUN.
YanıtlaSilBAŞARAN, HAYATIN ACI YÜZÜNÜ YENEN, ÖRNEKLER ÇOĞALMALI Kİ KISSADAN HİSSELER ALINABİLSİN..SS
Canım yağmur yüreklim zaten bir çok şeyi hikayenin isminden anlayabilirsin:)
SilMeleğin yaşadıkları ,Meleğe ve Melek gibilere ders olmalı aynı hataları tekrar yapmamalı diye düşünüyorum,
kocaman öptüm sçs
wow - really cool picture!
YanıtlaSilxxx
eve
http://sundaydresses.blogspot.co.at
Teşekkürler.
SilKugum ya niye beni aglatiyorsunki simdi bu yaban ellerde :(
YanıtlaSilOpuyorum kocaman guzel hafta sonu diliyorum..
Kıyamam ağlama canım,
Silkocaman öptüm iyi tatiller...
Bu hikaye hep gözlerimi yaşartıyor kuğum.. Gerçek gibi.. Nasıl kurguluyorsun.. Harikasın maşallah! Öyle dalmışımki okurken gelen erzağa ben bile sevindim:) Allahım ihtiyacı olan herkese yardım etsin.
YanıtlaSilBilmem ki bir anda çıkıyor :)
SilAmin.
bezelyemmm güzel bir hafta sonu diliyorum,
öptün.
Hikayen zaten acıyan içimi daha çok acıttı...Biz hala eften püften şeylere şikayet eder sahip olduklarımıza şükürden yoksun yaşarız.Canım girişteki betimlemen demükemmeldi. Haklısın insan ne istediğini bilmeli geleceğini bu minvalde şekillendirmeli.. Canım uzun süredir üzgündüm, bloğumla da ilgilenemedim.. sizlerin paylaşımlarınızla da.. Hatta çok üzgünüm senin yazdığın yorumu yanlışlıkla sildim..Yorumun için burdan sana teşekkür ediyorum, öpüyorum seni.. Gönlünce geçireceğin bir hafta sonu diliyorum..
YanıtlaSilCanım farkındayım acını paylaşmak isterim
Silyorum silmen hiç önemli değil , sen okudun ya önemli olan o
sevgilerimle güzel bir hafta sonu diliyorum.
Melek'cik çekmediği çile kalmadı bir de açlık nedir gördü:(((açlık çekenler ömür boyu ekmek atmaz, israf etmezler annem hep Allak kimseyi açlıkla terbiye etmesin derdi...yalnız şimdi öyle olmuş ki, insanlar mideleri sözkonusu olunca vatan, bayrak, kutsal bilinen değerleri bir kenara atmışlar bu da doğru değil..Anadolu kadını aç, açık kaldı, Mustafa Kemal'in askerleri için kendi battaniyesini bebeğinin değil ıslanmaması için top mermisinin üzerine serdi...
YanıtlaSilÇok haklısın canım annem,
SilBende hep şunu merak ederim bir zamanlar bu vatan için evlatlarını ve kendilerini hiç acımadan feda edenler Memleketin bu hale geleceğini, bilselerdi yine aynı şeyleri yaparlarmıydı?
öptüm annem.
Bloguna çok kısa bir zaman önce üye oldum ancak özellikle öykü ve şiirlerin çok etkilyici bunları yazan ellerin dert görmesin diyorum :) Bende bir blog yazarıyım ve ileride benimde bir öyküm olacak blogumu ziyaret edersen çok memnun kalırım :) Başarılarının devamını dilerim severek okuyorum yazılarını :D
YanıtlaSilTeşekkür ederim
Siltabi ki ziyaret ettim bile:)
Gerçekten harika :)
YanıtlaSilMerhabalar,
YanıtlaSilEvini değiştiren anne kız evde aç karınlarını doyuracak bir şeylerin olmamasına rağmen çok mutlular, ilk defa rahat bir nefes alıp verdiklerini hissediyorlar.
Çöpe atılmış bir ekmek poşetini oradan alırken hissedilen ezikliği iyi bilirim. Daha doğrusu bir çöp konteynerine uzanıp içinden bir şey almanın ne kadar zor olduğunu iyi bilirim. Çaresiz Melek'te çöpe atılmış bir ekmek poşetini alırken ne kadar zorlandığını dile getirmiş.
İyi kalpli eski bir tanıdık komşunun Meleğ'in ve Minel'in imdadına yetişmesi de artık bir şeylerin iyiye doğru gideceğine dair bir işarettir.
Selam ve dualarımla.
Merhabalar hocam
YanıtlaSilgüzel yorumlarınızı özlemiştim
çok teşekkür ederim
Selam ve dualarımla.
okurken aklıma neler geldi bir bilsen :(
YanıtlaSilKim bilir neler geçti aklından masal perim!
Silİstemek başarmanın yarısıdr ya, sen bir adım at derler ya, işte tam da o olmuş galiba. Çok heyecanlı gidiyor Kuğu'm, seri yazmana seviniyorum, çünkü merak ediyorum :)
YanıtlaSilSağol canım,
Silevet istemek ve azimle sabırlı olmak gerek.
Elimden geldiğince seri gitmeye çalışıyorum ,hikayemde alt araştırmada yapıyorum körü körüne yazılan bir hikaye değil:)
Meleği yazıyor olsam da bu hikayede aslında bir çok Melek var.
O kadar gerçek ki hikayen gelen yardıma sevindim.Daha iyi olacaklar inşallah ayaklarının üstünde durabilecekler...
YanıtlaSilBazen ben de kendimi kaptırıyorum ,aslında hikayem tamamen kurgu değil!
SilOf ya bu öykü iyici dramatikleşmeye başladı.Canan tanı okur gibi hissettim kendimi bir an .Süpersin...
YanıtlaSilAh! teşekkürler,,zaten heyecanla bitirmenizi bekliyorum:)))
Sil:((
YanıtlaSil