Ana içeriğe atla

Gölgede açan çiçekler #19#


MÜKEMELİ İSTİYORSAN BEDELİNE HAZIR OL!

Eğer siz kararsız sanız  karşınızdaki insanlarda kararsızdır, siz ne istediğinizi bilmezseniz karşınıza çıkan insanlar size ne vereceğini nasıl bilsin? 

 Hep yanlış insanlarla karşılaşmak   birazda kendi elimizde.
 Bir şeyi yapmaya karar vermek kadar ,istediğimiz şeyin olabilirliğini de bilmek gerekmekte, her mücadele eden neden kazanamaz?

Her mücadele eden doğru mücadele ediyor diye bir şey yok!  madem ki  hayat bir arena sen de savaştasın önce düşmanını iyi tanıman gerek diyerek kendime  uzandığım yatakta telkinler verdim. Ben kararsız ve çaresiz bir izlenim çizerek ne kendime ne de Minel'e yardımcı olamam  kızımı daha da kötü bir psikolojiye sürüklemekten başka bir şey yapmıyorum.

 Bir söz duymuştum ''mükemmeli istiyorsan bedelini ödemeye hazır ol''
 Benim bedelim de bu demek ki  sırtımı eğmeyi kesmezsem  sırtıma  daha çok dert ve sorun  binecek ...
 Sabah yataktan kalktım alt kata indim ''dayı bu gün beni annenemin evine yerleştirin yada kiraya çıkacağım ve çıktığım evi kimseye söylemeyeceğim haberiniz olsun...''
 ''tamam yeğenim  Hamdi dayına sorayım''
 ''dayı sorma artık, bir bana yer bulamıyorsunuz  daha ne diyeyim ben  sonuçta annemin de hakkı var bu evde'' sustu...

 Üst kata çıktı bir kaç dakika sonra  iki dayımda  yanıma geldi ''tamam Melek   toparla eşyalarını   anneannenin evine gidiyoruz...''
Anneannemin evi bir mahalle   ötede

 Sanki ne eşyamız var ki Minel ben yengemler  bir kaç saat içinde  anneannemin evine  yerleştirdik bile eşyalarımızı,anneannemin evi eşyalı fakat yorgan, yastık yok  büyük dayım bize iki yastık getirdi  komşularda  çarşaf battaniye falan, komşuların çoğu annemin  çocukluk arkadaşları annemin emaneti gibi görüyorlar bizi.

 Hayatın cilvesi işte  kapı komşum annemin gençlik aşkı 
Haşim  ağabey o da annem gibi evlenmiş üç kızı var ve çok mutlu ah annem diyorum sen kendi kaderini kendin çizmişsin şimdi de ben çizmeye çalışıyorum yüreğimi titretirsem  yalnış çizerim her şey berbat olur...

 Evimize eşyaları yerleştirdikten sonra   dayımlara gittik vedalaşmak için ne de olsa artık buraya sadece misafir olarak geleceğiz en çok anneannem ağladı
 '' Melek bak unutma beni yıkamaya geleceksin''
 ''tamam anneanne söz''

Minel ve benim,  bizim diyebileceğimiz evimizdeki ilk gecemiz ,  babamlara gelirken hiç eşya almadım  zaten beni istemediler de eşyaları nereye koyacaktım  biraz eşyamız olsa iyi olurdu...

 tuhafız  ocağım var  ,tüpüm yok olsun o da olur,  mutfakta bulduğumuz küçük bir tepsiye alel acele hazırladığım  peynir zeytin bize o kadar tatlı geliyor ki , gece koynuma girip uyuyuşu  sanki ilk  defa nefes alıyoruz...

 Tek sorun  buraya bu kadar çabuk taşınacağımız tahmin etmiyordum maaşımı eve harcaması için yengeme vermiştim buraya gelincede geri almak ayıbıma geldi zaten  buraya  taşındık diye bana çok kızdı benimle vedalaşmadı bile çok ta tın!

 Minel'in okul  harçlığı ve yol parasını ayırmıştım , Bir kaç günümüz böyle geçti Nadideyi arayıp haber verdim o da çok sevindi hafta sonu güzel evime gelecek....

 Akşam işten geldiğimde bizi büyük bir sorun bekliyordu, cebimde param   yine bitti sadece yirmi beş kuruşum var onunla da ekmek bile alamam Minel'e söyleyemedim  .

 Minel ''anne karnım acıktı hadi ekmek alalım yiyelim'' demeye başladı tamam kızım  deyip cebimde yirmi beş kuruşla evden çıktım  markete giderken gözüme  çöp konteynerinin  yanına konulmuş bir poşet ekmek gözüme çarptı.

  İçimdem ey ALLAHIM biz şu an bir parça ekmeğe muhtacız millet poşetle çöpe atıyor, markete varınca tüm  rafları gezdim bir ekmek çalıp hırkamın  içine soksam belkide kimse farketmez ya vicdanım!
 Markette kasada duran   yaşlı  kadın ''aa kızım sen bizim  seniyenin kızımızsın'' dedi ''evet efendim'' ''bilirim anneni, rahmetli elimizde büyüdü ahh gencecik gitti''   sadece başımı salladım  ''bir şey lazım ederse bize gel yardımcı oluruz sen de mahallemizin kızısın'' dedi aslında o an cesaretimi toplayıp ''bir ekmek alabilirmiyim?'' diyecektim,   diyemedim...

 Marketten çıktım eve gelirken gözüm çöp konteynerinin yanındaki ekmekleri aradı, oradaydılar  ilk önce etrafı kolaçan ettim  evlerin çoğunun perdesi çekili ışıkları yanıyordu  , perdeleri  açık olanlar ise   karanlıktı  hızlıdan çöpün yanından geçerken  poşeti kaptığım gibi eve yürümeye başladım, kalbim  yerinden çıkacaktı   sanki, kuyumcu soymuş gibi hissediyorum...

 Eve girdim   hiç bir şey olmamış gibi mutfağa girip   evde olan   domates ve peyniri sofraya koydum   poşeti açıp içine baktım iki ekmek ve birazda bisküvi var ekmekler küflü değil,   tezgahın altını karıştırıp yağsız bir tava buldum biraz ısıttım. sofrayı  içeri götürdüm yemeye başladık Minel ''anne ekmek  sıcacıkmış!''
 evet canım  içimden  gülsemmi, ağlasammı karar veremedim.

   Amann ne var bunda ben  sevaba bile girdim  ziyan olmadı ekmekler işte midemize gitti..
 Ertesi gün işten geldiğimde yine ne para var ne ekmek var diye düşünürken kapım çaldı  evime bir kaç ev ötedeki komşum elinde  iki poşet le, ben buyur demeden kendini içeri attı '' kızım mahallemize hoşgeldin demeye geldim bizim beyi'in iş yerinden bir arkadaşının adağı varmış, dileği olmuş oda bir kaç şey yollamış bizim de aklımıza sen geldin  sana getirdim  afiyetle ye'' deyip ben daha  teşekkür bile edemeden  yine gelirim deyip evden çıktı...

   Kapıyı ardından kapadığım gibi poşetleri açtım birinin içinde  beş ekmek var diğerinde  salçasından tut ta  kıymasına kadar her şey, ben poşetlere bakarken Minel de yanıma geldi ''anne bu bir mucizee ''bu akşam yaşadık gülücükler atıp boynuma sarıldı , yiyecekleri mutfağa yerleştirdim , mutfakta yemek yapmaya başladım aklıma takılan bu mucize bu kadar zamanlı nasıl olabilir ...

 Tabi yaa  ekmekler... Kadın beş ekmek getirmiş  dün akşam beni  ekmekleri alırken görmüş olmalı  demek ki bütün gece o da düşündü nasıl yardım yaparım diye  gelip bana dün seni gördüm al bunları deseydi  kesinlikle almayacağımı biliyordu üstelik gururumu incitmiş olurdu. Gidipte beni gördün mü diyemem ki !

 Minel çöpten ekmek yediğini asla bilmeyecek annesini çöpten ekmek alırken gördükleri için yardım ettiklerini  hiç bilmeyecek....
bir gün kitap olacak:)

Yorumlar

  1. yorumsuz kugum
    cuman mubarek olsun sarildim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan bir yorardı beni:))
      kocaman sarıldım hayırlı cumalar canım.

      Sil
  2. güzel kuğum hayırlı sabahlar
    hani bir söz vardır
    KUL SIKIŞMAYINCA HIZIR YETİŞMEZ DİYE
    işde sen o anı yaşamışsın tatlım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayırlı sabahlar canım.
      Melek güçlü biraz psikolojisi bozuk ama yaşadığı travmalar da kolay değil diye düşünüyorum..

      Sil
  3. İnsanın gözleri doluyor..
    Rabbim kimseyi çaresiz bırakmasın.
    Etrafımızda ki insanları kollamamız lazım.
    Komşusu açken kendisi tok yatan bizden değil demiş efendimiz.
    Şimdi komşularımızı çok tanımıyoruz ama en azından durumunu bildiklerimizi kollamalıyız..
    Yüreğine sağlık Kuğum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım sona ,
      bilemeyiz ki gururlu insanlar el açmaz...
      Eski komşuluklar kalmadı tabi ki
      en aından durumunu bildiklerimize yardım etmeliyiz ve yardım etmek çok güzel bir duygu...
      sevgilerimle canım.

      Sil
  4. AFFERİN MELEĞE İŞTE BÖYLE. BİLİYORUM O BAŞARACAK. BAŞARMALI Kİ BAŞKALARINA ÖRNEK OLUP YAŞADIĞI ZORLUKLARI ANLATMANIN AMACI YERİNİ BULSUN.

    BAŞARAN, HAYATIN ACI YÜZÜNÜ YENEN, ÖRNEKLER ÇOĞALMALI Kİ KISSADAN HİSSELER ALINABİLSİN..SS

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım yağmur yüreklim zaten bir çok şeyi hikayenin isminden anlayabilirsin:)
      Meleğin yaşadıkları ,Meleğe ve Melek gibilere ders olmalı aynı hataları tekrar yapmamalı diye düşünüyorum,
      kocaman öptüm sçs

      Sil
  5. wow - really cool picture!

    xxx

    eve
    http://sundaydresses.blogspot.co.at

    YanıtlaSil
  6. Kugum ya niye beni aglatiyorsunki simdi bu yaban ellerde :(
    Opuyorum kocaman guzel hafta sonu diliyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kıyamam ağlama canım,
      kocaman öptüm iyi tatiller...

      Sil
  7. Bu hikaye hep gözlerimi yaşartıyor kuğum.. Gerçek gibi.. Nasıl kurguluyorsun.. Harikasın maşallah! Öyle dalmışımki okurken gelen erzağa ben bile sevindim:) Allahım ihtiyacı olan herkese yardım etsin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilmem ki bir anda çıkıyor :)
      Amin.
      bezelyemmm güzel bir hafta sonu diliyorum,
      öptün.

      Sil
  8. Hikayen zaten acıyan içimi daha çok acıttı...Biz hala eften püften şeylere şikayet eder sahip olduklarımıza şükürden yoksun yaşarız.Canım girişteki betimlemen demükemmeldi. Haklısın insan ne istediğini bilmeli geleceğini bu minvalde şekillendirmeli.. Canım uzun süredir üzgündüm, bloğumla da ilgilenemedim.. sizlerin paylaşımlarınızla da.. Hatta çok üzgünüm senin yazdığın yorumu yanlışlıkla sildim..Yorumun için burdan sana teşekkür ediyorum, öpüyorum seni.. Gönlünce geçireceğin bir hafta sonu diliyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım farkındayım acını paylaşmak isterim
      yorum silmen hiç önemli değil , sen okudun ya önemli olan o
      sevgilerimle güzel bir hafta sonu diliyorum.

      Sil
  9. Melek'cik çekmediği çile kalmadı bir de açlık nedir gördü:(((açlık çekenler ömür boyu ekmek atmaz, israf etmezler annem hep Allak kimseyi açlıkla terbiye etmesin derdi...yalnız şimdi öyle olmuş ki, insanlar mideleri sözkonusu olunca vatan, bayrak, kutsal bilinen değerleri bir kenara atmışlar bu da doğru değil..Anadolu kadını aç, açık kaldı, Mustafa Kemal'in askerleri için kendi battaniyesini bebeğinin değil ıslanmaması için top mermisinin üzerine serdi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın canım annem,
      Bende hep şunu merak ederim bir zamanlar bu vatan için evlatlarını ve kendilerini hiç acımadan feda edenler Memleketin bu hale geleceğini, bilselerdi yine aynı şeyleri yaparlarmıydı?
      öptüm annem.

      Sil
  10. Bloguna çok kısa bir zaman önce üye oldum ancak özellikle öykü ve şiirlerin çok etkilyici bunları yazan ellerin dert görmesin diyorum :) Bende bir blog yazarıyım ve ileride benimde bir öyküm olacak blogumu ziyaret edersen çok memnun kalırım :) Başarılarının devamını dilerim severek okuyorum yazılarını :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim
      tabi ki ziyaret ettim bile:)

      Sil
  11. Merhabalar,

    Evini değiştiren anne kız evde aç karınlarını doyuracak bir şeylerin olmamasına rağmen çok mutlular, ilk defa rahat bir nefes alıp verdiklerini hissediyorlar.

    Çöpe atılmış bir ekmek poşetini oradan alırken hissedilen ezikliği iyi bilirim. Daha doğrusu bir çöp konteynerine uzanıp içinden bir şey almanın ne kadar zor olduğunu iyi bilirim. Çaresiz Melek'te çöpe atılmış bir ekmek poşetini alırken ne kadar zorlandığını dile getirmiş.

    İyi kalpli eski bir tanıdık komşunun Meleğ'in ve Minel'in imdadına yetişmesi de artık bir şeylerin iyiye doğru gideceğine dair bir işarettir.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
  12. Merhabalar hocam
    güzel yorumlarınızı özlemiştim
    çok teşekkür ederim

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
  13. okurken aklıma neler geldi bir bilsen :(

    YanıtlaSil
  14. İstemek başarmanın yarısıdr ya, sen bir adım at derler ya, işte tam da o olmuş galiba. Çok heyecanlı gidiyor Kuğu'm, seri yazmana seviniyorum, çünkü merak ediyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım,
      evet istemek ve azimle sabırlı olmak gerek.
      Elimden geldiğince seri gitmeye çalışıyorum ,hikayemde alt araştırmada yapıyorum körü körüne yazılan bir hikaye değil:)
      Meleği yazıyor olsam da bu hikayede aslında bir çok Melek var.

      Sil
  15. O kadar gerçek ki hikayen gelen yardıma sevindim.Daha iyi olacaklar inşallah ayaklarının üstünde durabilecekler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen ben de kendimi kaptırıyorum ,aslında hikayem tamamen kurgu değil!

      Sil
  16. Of ya bu öykü iyici dramatikleşmeye başladı.Canan tanı okur gibi hissettim kendimi bir an .Süpersin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah! teşekkürler,,zaten heyecanla bitirmenizi bekliyorum:)))

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .