Ana içeriğe atla

Fahri bey çıkmazı #8#


Kendim ettim kendim buldum....

Günlerdir kendimi insanlardan uzak tuttum hatta soyutladım, herkes  pis kaka tek temiz tek iyi benim!
 Arasam da kendimde bir türlü hata bulamıyorum, arkadaşlarım sen bu Tolga'nın evliliğine hala inanamıyorsun,umursamıyor gibi davranıyorsun aslında çok yıkıldın halinden hareketlerinden belli diyorlar...
 Ne alaka   Tolga  evlendikten sonra hemen hemen her gece ,gece yarılarına kadar gezdim arkadaşlarla,bizim bahçe ahalisini bile görmedim günlerce...
 kuaföre gidip saçlarımı  biraz kestirdim,bol bol alış verişe çıktım,gerçi biraz fazla abartmış olabilirim alış verişi hiç ihtiyacım olmayan şeyleri alıp borca girdim...
 Kaç hafta geçti hesaplamadım bile, umurumda değil!

Tamam yaaa umurumda ve çok yıkıldım hiç beklemiyordum. ''küçük dağlar senim için yaratılmadı Ekin  hanım'' diyorum kendime ama avutmuyor bu beni...

 ne yaparsam yapayım beni bırakmayacağını sanıyordum...
 Boşuna dememişler güvenme dostuna gelir eder postuna...
 Evlendiği kızda bir şeye benzese içim gam yemez tipsizzz.

Unuttum ki onları aklıma bile gelmiyorlar. Sadece akşamları facede görüyorum resimlerini,tamam bende ekli değiller,ama arkadaşlardan gözüme çarpıyor işte ,ne yapayım...
 Tabii olayı başa sararsak hiç bir şey göründüğü gibi değilmiş,yaşayarak öğrendim...
 Çevreye karşı umursamaz hallerim,mutluluk rollerim hiçte kolay olmadı, her gün iş yerinde gereksiz muhabbetini açtı ortak arkadaşlarımız,yok gelinin  takıları,yok efenim çok güzel olmuş,balayına şuraya gitmişler,gülümseyerek umursamaz hallerle sohbete ortak oluşum ve ikisinin çok yakıştığını söyleyişim iğrenç bir durumdu.
Sırf mutsuzluğumu kimseler anlamasın diye her akşam iş çıkışı  normalde yüzüne bakmayacağım  tiplerde olan üniversiteden tanıdığım bir gurup saftirikle gezdim...
Bahçedeki komşulara defalarca kapıya gelmelerine rağmen kapıyı açmadım...
Bir kaç haftalık bunalım Dün Annemin gelişiyle sona erdi...
 sonn





Yorumlar

  1. Merhabalar.

    İnsanın sevdiği ve birlikte vakit geçirdiği biri tarafından aniden terk edilmek çok zor. Bu ayrılığın travmasının insan psikolojisi üzerinde yarattığı olumsuzluklardan kurtulmak için zamana ihtiyaç var. Zaman her şeyin ilacıdır. Terk edilmişliği hazmetmek çok zordur. Bu tür ayrılıklarda insana en ağır gelen yük budur.

    Olayımızın kahramanı kendini başka şeylere verecek ve yavaş yavaş bu olayı zihninden silmeye ve unutmaya çalışacak. Bu olayın üstüne hiç gitmeyecek. Elinden geldiği kadar, sosyal medyada dahi onların olduğu ortamlardan uzaklaşacak.

    Kalemine ve yüreğine sağlık. Güzel gidiyor.
    Selam ve dualarımla birlikte Ramazan-ı Şerifinizi kutlar, hayırlı, bereketli bir Ramazan ayı dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba hocam
      değerli düşünce. Ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Selam ve dualarımla hayırlı ramazanlar elinizden öperim ...

      Sil
  2. Yıkılmışlık bu kadar güzel anlatılır.Hiç aldırmıyorum derken aslında ne kadar üzüldüğünü kabul etse belki daha çabuk atlatacak. Bakalım neler olacak bundan sonra yaşamında.
    Sevgiyle kal.

    YanıtlaSil
  3. Sağol bülbülüm, keyifli okumalar...
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. bazen unutmak için hayatın akışına bırakıyoruz kendimizi ancak yalnız kaldığımızda unutmuş gibi gözüktüğümüz şeyler su yüzüne çıkıyor.. alışmak ve kabullenmek için zaman gerekiyor..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen çoook uzun zaman geçmesi gerekiyor, değil mi?

      Sil
  5. kalemine sağlık canım çok güzel

    YanıtlaSil
  6. Bir kapı kapanır daha güzeli açılır cnm, mümkün olduğunca en az hasarla atlatmaya bak fıstığım ;)) Ummahh...

    YanıtlaSil
  7. Sağlıkla ve keyifle geçecek bir bayram dileğiyle,
    sevgiyle kal.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol ablam sanada hayırlı bayramlar olmuştur inşallah...

      Sil
  8. Son Derken ????? Daha internetten aradığı eski aşkını bulamadan mı son? Neden Son?

    YanıtlaSil
  9. Kitabını yazmaya karar verdim canım. Eş zamanlı buradan yazıp yazmama konusunda kararsız kaldım.

    YanıtlaSil
  10. Hmm anladım canım. Hadi hayırlısı o zaman. Ama çok merak ettim ben devamjnı :)

    YanıtlaSil
  11. Kitabı alırsın inşallah canım.

    YanıtlaSil
  12. uzun zaman olmuş ben uğramayalı ,hazır gelmişken geriye döndüm kaldığım yerden bir bakınayım:))
    Anne tam zamanın da gelmiş dedirttin bana:))

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .