Sevgili Melek ablamla yani namı diğer Allahneverdiyse bloğunun sahibesi ve son hikayemin isim annesi Hikayemin kahramanına isim ararken onu gözüme kestirdim, sağ olsun ablamda beni kırmadı aslında konuşurken ve yazışırken ona abla diye hitap etmem, meleğim o benim canım can dostum,tanışalı çok uzun bir zaman olmadı kalplerimiz birbirine çabuk ısınanlardanız.
''Geleceğim kuzum'' demişti, ama gününü söylemedi, ramazan olması dolayısıyla malum oruçluydum gece yarısı işten gelmişim berbat bir baş ağrısı,sahurda yemeğimi yeyip uyudum.
Sabahın ikisi pardon öğlenin ikisi diyelim biz buna, biri oturma odasının camına güm güm vuruyor, yataktan fırladığım gibi yan odaya geçip camın perdesini araladım en rapunzel halimle yok yok daha çok halka filminden çıkmış samara halimle olsa gerek perdeden bakmamla komşunun bir adım geri çıkması bir oldu da ondan öyle diyorum sanırım ürktü, gündüz günü korku filmlerinden fırlamış gibiyim.
''Kuğucuk bu ağabey seni soruyor'' arkasında yüzüme tuhaf tuhaf birazda tırsmış'' Allahım buraya nereden geldim içeride ayin törenimi var yoksa geç olmadan geri topuklasak'' der gibi bakan adama baktım, aslında hiç görmemiştim ama hemen tanıdım ,daha doğrusu tahmin ettim ''ablanı getirdim'' dedi
Ben uçar vaziyette kapıyı açtım tabi ne olur ne olmaz kaçırmamam lazım ağabeyime hoşgeldin dedimmi hatırlamıyorum, köşenin başından bana doğru gelen ablamı farkettim ,ayağımda terlik üzerimde pijamalar açtım kolları koşa koşa gidiyorum, bir an tereddütlü bakan ablam ben yaklaştıkça gülümsemeye başladı sarıldım, ablam o an sanırım rapunzel beklerken karşısında samara görünce biraz şaşkın!
Aa birde ne göreyim arkada benden daha rapunzel bir fıstık var tamam biz kanki oluruz dedim ben samara o rapunzel.... İçeri davet etmeyi akıl ettimde, buyur ettim, kilometrelerce yol yapmışlar ,ağabeyim ve ablamı bahçeye geçirdim onlar sigaralarını içerken ben bulaşık detarjanı reklamlarındaki gibi tepe olmuş bulaşıklarımı tezgah altına sokuştururken,aç oldukları aklıma geldi öyle yemek bloglarındaki mükellef sofra bekliyorlarsa ki öyle bir yapıları yok zaten, ben onlara domates ,peynir ekmeği dayadım önlerine.
Yanlarına çökerken serzenişte bulunmaya başladım ''insan bir haber verir, toparlanırdım'' ağabeyim ısrarla biz defalarca aradık dese de inanamam telefon elimde uyudum dedim bak bakalım telefonuna dedi bir de bakayım ki 7542den bir sürü mesaj telefonu elimde o kadar sıkı tutmuşum ki zavallıcık kapsama alanından çıkmış.
Neyse vardır bir hayrı dedik, tabi aklıma bir saat sonra işe gitmem gerektiği geldi,gece iş yerinde rahatsızlamıştım, küçük bir hileden ne zarar çıkar ki deyip yakındaki sağlık ocağına gidip bir günlük rapor aldım.Bunu da hallettikten sonra ver elini çarşı dedik...
Sanırım saat dörttü ve ablamın en merak ettiği yerler camilerdi,camileri gezdik ablam bol bol fotoğraf çekerken ben kankimi kucağıma aldım, peşinden koştum hatta bir ara sırtıma bile aldım galiba, ablam durmadan denklanşöre basıyor, arada onu tehdit etmekten de geri kalmıyorum,bak bunları blogta yayınlarsan kötü olur ,çizerim halkayı, çıkarım kuyudan...
Yukarıdaki fotoğrafta camilerden birinde ablam ve minik kuzum namaz kılıyor bense köşede oturdum onları ve eşyaları bekliyorum kendi telefonumla çektim bendeki tek fotoğraf bu, her sohbet ettiğimizde içeriğini bilmediği bu fotoğraf için senin bütün fotoğraflarına bin basar diyordum, çekim güzel değil ama içerik nasıl? ablam....
Ezana kadar gezdik ben onlara yemek yapmam gerekirken onlar bana güzel bir iftar yemeği ısmarladı,sanırım o an canım yerine geldi,bir gün öncesinden migren krizi geçirmeme rağmen kıyamadım orucuma...
Gece faytonla gezdik, sonra çay bahçesinde oturduk,gece yarısı eve gelirken,kırmızı ışıkta geçtim,Ağabeyim bana bakarak ''sakın Azra sakın'' ablamsa, ''nayn azra o kötü örnek, Almanya da çok büyük cezaları var'' deyişi yokmuydu bastım kahkahayı.
Eve gelirken börek aldık tabi bir güzel onları da yedik, Azra ve ağabeyim günün yorgunluğuna daha fazla dayanamayıp yatağa attılar kendilerini, biz ablamla sahura kadar ooo neler anlattık neler, kimlerin kulaklarını çınlatmadık ki,onlar seferi oldukları için oruç tutmuyorlardı ben sahurumu yaptım,sonra biraz daha lafladık sanırım saat beşe geliyordu yattık,sabah erkenden uyanmışlar ağabeyim bütün çekmeceleri aramış bir tane şeker bulabilsin diye, oysa şeker cam kenarından ona bakıyordu kahve krizine yakalanmışta....
Malesef dolu dolu geçen bir gün bir gece bitmiş veda vakti gelmişti,sımsıkı sarıldım ablama ve ağabeyime,ve minik yeğenime ben artık teyzesiyim ne de olsa...
Ablam ve ağabeyimi yolcu ederken araba gözden kaybolana kadar arkalarından baktım bir ara canım ablam arabanın camından sadece kolunu çıkardı ve el salladı, yalan yok arabanın arkasından koşasım geldi...
İşte bittiğim an o andı sanki yüreğimden bir şey aktı sıcacık, içim mi sızladı yoksa kalbim mi burkuldu bunun cevabını bilemiyorum, ama bildiğim tek şey en kısa zamanda tekrar bu güzel yürekli insanları görmek istiyorum, günlerce yaşadıklarımızı düşünüp gülümsedim, gidişlerini hatırlayıp ağladım, iyi ki geldiniz iyi ki hayatımın bir dönemine damgayı vurdunuz, size daha fazla şeyler sunmak isterdim,sizi seviyorum....
Dip not : Ablam kadar ağabeyimi de tanımalısınız inanın ki onlar mükemmel bir çift birbirlerine saygıları, hoş görüleri görülmeye değer. Mutlaka üzüntüleride olmuştur kayıplarıda...
Yıllar onlara birbirlerini kazandırmış...
''Geleceğim kuzum'' demişti, ama gününü söylemedi, ramazan olması dolayısıyla malum oruçluydum gece yarısı işten gelmişim berbat bir baş ağrısı,sahurda yemeğimi yeyip uyudum.
Sabahın ikisi pardon öğlenin ikisi diyelim biz buna, biri oturma odasının camına güm güm vuruyor, yataktan fırladığım gibi yan odaya geçip camın perdesini araladım en rapunzel halimle yok yok daha çok halka filminden çıkmış samara halimle olsa gerek perdeden bakmamla komşunun bir adım geri çıkması bir oldu da ondan öyle diyorum sanırım ürktü, gündüz günü korku filmlerinden fırlamış gibiyim.
''Kuğucuk bu ağabey seni soruyor'' arkasında yüzüme tuhaf tuhaf birazda tırsmış'' Allahım buraya nereden geldim içeride ayin törenimi var yoksa geç olmadan geri topuklasak'' der gibi bakan adama baktım, aslında hiç görmemiştim ama hemen tanıdım ,daha doğrusu tahmin ettim ''ablanı getirdim'' dedi
Ben uçar vaziyette kapıyı açtım tabi ne olur ne olmaz kaçırmamam lazım ağabeyime hoşgeldin dedimmi hatırlamıyorum, köşenin başından bana doğru gelen ablamı farkettim ,ayağımda terlik üzerimde pijamalar açtım kolları koşa koşa gidiyorum, bir an tereddütlü bakan ablam ben yaklaştıkça gülümsemeye başladı sarıldım, ablam o an sanırım rapunzel beklerken karşısında samara görünce biraz şaşkın!
Aa birde ne göreyim arkada benden daha rapunzel bir fıstık var tamam biz kanki oluruz dedim ben samara o rapunzel.... İçeri davet etmeyi akıl ettimde, buyur ettim, kilometrelerce yol yapmışlar ,ağabeyim ve ablamı bahçeye geçirdim onlar sigaralarını içerken ben bulaşık detarjanı reklamlarındaki gibi tepe olmuş bulaşıklarımı tezgah altına sokuştururken,aç oldukları aklıma geldi öyle yemek bloglarındaki mükellef sofra bekliyorlarsa ki öyle bir yapıları yok zaten, ben onlara domates ,peynir ekmeği dayadım önlerine.
Yanlarına çökerken serzenişte bulunmaya başladım ''insan bir haber verir, toparlanırdım'' ağabeyim ısrarla biz defalarca aradık dese de inanamam telefon elimde uyudum dedim bak bakalım telefonuna dedi bir de bakayım ki 7542den bir sürü mesaj telefonu elimde o kadar sıkı tutmuşum ki zavallıcık kapsama alanından çıkmış.
Neyse vardır bir hayrı dedik, tabi aklıma bir saat sonra işe gitmem gerektiği geldi,gece iş yerinde rahatsızlamıştım, küçük bir hileden ne zarar çıkar ki deyip yakındaki sağlık ocağına gidip bir günlük rapor aldım.Bunu da hallettikten sonra ver elini çarşı dedik...
Sanırım saat dörttü ve ablamın en merak ettiği yerler camilerdi,camileri gezdik ablam bol bol fotoğraf çekerken ben kankimi kucağıma aldım, peşinden koştum hatta bir ara sırtıma bile aldım galiba, ablam durmadan denklanşöre basıyor, arada onu tehdit etmekten de geri kalmıyorum,bak bunları blogta yayınlarsan kötü olur ,çizerim halkayı, çıkarım kuyudan...
Yukarıdaki fotoğrafta camilerden birinde ablam ve minik kuzum namaz kılıyor bense köşede oturdum onları ve eşyaları bekliyorum kendi telefonumla çektim bendeki tek fotoğraf bu, her sohbet ettiğimizde içeriğini bilmediği bu fotoğraf için senin bütün fotoğraflarına bin basar diyordum, çekim güzel değil ama içerik nasıl? ablam....
Ezana kadar gezdik ben onlara yemek yapmam gerekirken onlar bana güzel bir iftar yemeği ısmarladı,sanırım o an canım yerine geldi,bir gün öncesinden migren krizi geçirmeme rağmen kıyamadım orucuma...
Gece faytonla gezdik, sonra çay bahçesinde oturduk,gece yarısı eve gelirken,kırmızı ışıkta geçtim,Ağabeyim bana bakarak ''sakın Azra sakın'' ablamsa, ''nayn azra o kötü örnek, Almanya da çok büyük cezaları var'' deyişi yokmuydu bastım kahkahayı.
Eve gelirken börek aldık tabi bir güzel onları da yedik, Azra ve ağabeyim günün yorgunluğuna daha fazla dayanamayıp yatağa attılar kendilerini, biz ablamla sahura kadar ooo neler anlattık neler, kimlerin kulaklarını çınlatmadık ki,onlar seferi oldukları için oruç tutmuyorlardı ben sahurumu yaptım,sonra biraz daha lafladık sanırım saat beşe geliyordu yattık,sabah erkenden uyanmışlar ağabeyim bütün çekmeceleri aramış bir tane şeker bulabilsin diye, oysa şeker cam kenarından ona bakıyordu kahve krizine yakalanmışta....
Malesef dolu dolu geçen bir gün bir gece bitmiş veda vakti gelmişti,sımsıkı sarıldım ablama ve ağabeyime,ve minik yeğenime ben artık teyzesiyim ne de olsa...
Ablam ve ağabeyimi yolcu ederken araba gözden kaybolana kadar arkalarından baktım bir ara canım ablam arabanın camından sadece kolunu çıkardı ve el salladı, yalan yok arabanın arkasından koşasım geldi...
İşte bittiğim an o andı sanki yüreğimden bir şey aktı sıcacık, içim mi sızladı yoksa kalbim mi burkuldu bunun cevabını bilemiyorum, ama bildiğim tek şey en kısa zamanda tekrar bu güzel yürekli insanları görmek istiyorum, günlerce yaşadıklarımızı düşünüp gülümsedim, gidişlerini hatırlayıp ağladım, iyi ki geldiniz iyi ki hayatımın bir dönemine damgayı vurdunuz, size daha fazla şeyler sunmak isterdim,sizi seviyorum....
Dip not : Ablam kadar ağabeyimi de tanımalısınız inanın ki onlar mükemmel bir çift birbirlerine saygıları, hoş görüleri görülmeye değer. Mutlaka üzüntüleride olmuştur kayıplarıda...
Yıllar onlara birbirlerini kazandırmış...
Kardeşlerin birbirinden uzak olması çok üzücü birşey.Hayat boyu en yakın arkadasımız, en uzakta olan kişi olunca;kardeşliğinden de anlamıyor insan birşey.Gurbette abisi olan biri olarak söylüyorum;tek çocuktan farksızım:(Çok güzel yazmışsın,ellerine sağlık:)
YanıtlaSilCanım varsın mesafeler uzak olsun,
Silkalpler uzak olmasın da en önemlisi bu...
Yüreğine sağlık.
Bu yasanmisligin bir diğer talihlisi de benim :)
YanıtlaSilOnları iki kez görme sevme agarlamayi nasip etti Rabbim hamdolsun ..
Ama yetmiyooooooooooor yet-mı-yor!
Ne zaman konuşsak "neden yakınımda degilsin ablacim"diye sitem ettirecek türden guzel insanlar onlar maşallah dedim ve kaçtım sana da gelmek istiyorum beeeeen :((((
Evet biliyorum kıskandım neden bana bir defa gelindi kıskandım:)))
SilÇok özel insanlar...
Yakınız canım inşALLAH nasip kısmet etsin rabbim,yüz yüze görüşmek sohbet etmek çok isterim.öptüm...
Okumaya başladığımda bir an acaba hikayelerinden birimi diye düşündüm. Olur ya. Sonradan anladım tabi. Blog dostluğu, yürek güzelliği mesafeleri eritiyor dimi Kuğum? Çok güzel anlatmışsın yüreğine sağlık.
YanıtlaSilGüzel bir şey dostunu doğru seçtikten sonra çok güzel bir şey Aslı'm,okuyan yüreğine sağlık öptüm canım.
SilAdı üstünde Melek ablam o. Onunla tanışmak banada nasip oldu çok şükür. Gerçi henüz daha onunla birebir görüşmedik ama yakındır diyorum inşaAllah :) Bu güzel ve samimi yazın için çok teşekkür ederim canım. Muhabbetini yazına çok güzel yansıtmışsın kuğucuğum :)
YanıtlaSilCanım inşALLAH yüz yüzede görüşürsün emin ol hiç pişman olmayacaksın insanı eksilten değil arttıran bir kişiliği var.
Silsevgilerimle öptüm canım.
Çok beğendim yazını paylaşımını yüreğine sağlık canım birden Ramazan ayına gittim sizlerle beraber o anları ben de yaşadım adeta..
YanıtlaSilbeğenmene çok sevindim canım,çok güzeldi gerçekten,
Silsevgilerimle öptüm.
asil kadinim .
YanıtlaSilyazi sonuna geldigimde gözyaslarim sel oldu .
kelimler kifayetsiz sözler kisir kalir duygularimi yazmaya .
dilerim rabbimden gönlündeki yerimiz daim olur .
isindiran sevdiren rabbime hamdolsun utandirmasin
görmeden sevdim gördüm sükrettim .
seni seviyorum asil kadinim asil bacim
Canım benim,kalp kalbe karşıdır,
SilDilerim ki dostluğumuz baki kalır.
bende seni seviyorum ablam.
ay yuregim parçalandi siyagkugum ya:((( ya allah sevdiklerinden ayirmasin canim benim...
YanıtlaSilha ! bu arada, mucde vermeye gelmistim ben : sorunumu hallettim sayende canim : tesekurler ! opuyorum seni :))
Gördüm canım ama birazda ürktüm gidiyordu neredeyse benim gaga:)))
Silbenimde payım olmasına sevindim canım bende öptüm.
Hikayelerinden biri diye okumaya başladım ama bir baktım ki gerçekmiş... Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın, uzağa koyacaksa da sonunda kavuştursun, diyorum tatlım! Amiiiin! :)))
YanıtlaSil:)) Hikaye de gelecek yakında beynimde florasanlar yanmaya başladı:)
SilAmin canım sevgilerimle.
Paylasimin cok icten guzel ve insani sevindiren turden,..sagol canim sarildim:) Bayramda isin gucun gelen giden yokmu da bunlari bizle paylasiyor yada bizleri ozledin de ayri kalmakmi istemiyorsun :))) Bende ozledim..
YanıtlaSil:))İlk iki gün gezdim akrabaların ellerini öptüm,şeker komasına girecek kadar tatlı yedim:)) tamamdır bayram bitti:)
Silçok sıkıcı, kimse gelmiyor bana:))
Tatili bulmuşum nasıl paylaşmam:)) Ayrı kalmak istemiyorum:)))
Cok merak ettim bu ablayi kugu.. Bu zamanda gercek dost zor bulunuyor. Umarim hep boyle mutlu kalirsiniz.
YanıtlaSilEvet aslında dost bulmak zordur,burada canım cicim dediğimiz insanlar gün gelip gerçek hayatta tanıştığımızda, farklı çıkabiliyorlar,hayalimizde düşündüğümüz gibi olmayabiliyorlar ki hiç kimse bizim hayalimizdeki gibi değil o da bir gerçek,yazılarından yorumlarından ,bloğunun içeriğinden tahmin yürütürüz . dünyama hoşgeldin dediğimiz insanı kendimizi korumak için savcılığa vermekle bile tehdit edebiliyoruz.
SilBurada maksadı farklı olan insan çok var canım, Melek abla gerçekten çok özel biri.
Çok haklısın Siyah kuğum Nura'a söylediklerinde. Dost bulmak zor. Senin gibi düşünen yada sana yakın gelen bazen çoook iyi dostluklar kuruyoruz burada. Buda beni sevindiriyor. Ancak temkini yinede tam tanıyana kadar bırakmıyoruz elden.. Sevgilerimle tatlım. Ve güzel ablayla kurduğun güzel bağın daim olması dileklerimle..ss
YanıtlaSilHer şey karşılıklıdır canım benim sonuçta onlarda benim kadar tereddütlüydü,bunu espirilerlede dile getirdim,a evet buradan sempatik ,güler yüzlü gelebilirim ama ne ile karşılaşacaklarını onlarda tam bilemiyordu. Sonuçtan çok memnunuz.daim olmasını dilerim.
Silsevgilerimle,ss
Her şey karşılıklıdır canım benim sonuçta onlarda benim kadar tereddütlüydü,bunu espirilerlede dile getirdim,a evet buradan sempatik ,güler yüzlü gelebilirim ama ne ile karşılaşacaklarını onlarda tam bilemiyordu. Sonuçtan çok memnunuz.daim olmasını dilerim.
Silsevgilerimle,ss
İnşallah dostluğunuz baki kalır.Senin adına böyle güzel dostluklar kurduğun için sevindim:)
YanıtlaSilSağol canım,ben de kendi adıma çok mutluyum.
Silsevgierimle.
Kuğucum senin adına çok sevindim, ama bir o kadar da kıskandım :( Çünkü bana gelemedi, o kadar yakınıma gelmişti halbuki :(
YanıtlaSilAma ben hayla ümitvarım, elbet bir gün buluşacağızz...
Sanada gelir İnşALLAH ,
Silkısmet işte,çok güzeldi anlatamam.
sevgilerimle.
Senin için çok sevindim canım. İnşallah dostluklarınız baki kalır.
YanıtlaSilBu zamanda böyle dostluklar bulmak çok zor.
Özledim seni:(
SilAllah dünyadaki dostluklarımız ahirette de devam ettirsin inşaAllah. Bu arada migrene Efendimiz(sav) in yaptırdığı ve tavsiye ettiği hacamatın, namı diğer kupa terapisinin çok iyi geldiğini duymuştum. İnşaAllah şifa bulursunuz.
YanıtlaSilAmin ,hacamatı duydum ama yapacak insanı bulmak lazım herkes yapamaz hacamat derken haşamat ederler insanı beş kuruş için her şeyi yaparlar Çok teşekkürler.
Sil