Ana içeriğe atla

Gölgede açan çiçekler #17#



BEN NE YAPACAĞIM?
Şimdi  ailelerine sığınıp ta geri dönen kadınları çok iyi anlıyorum, şu sıralar Erkan gelip diz çökse bir daha olmayacak dese koşa koşa gidecek durumdayım ama o da benim dizlerimin üstünde sürünerek geri dönmemi 
 ''ben ettim Erkan sen etme bir daha  böyle maceralara çıkmayacağım'' dememi bekliyor.

Ne yapacağımı bilemez haldeyim  çaresizim, Minel yengemlerde husursuz ben gelene kadar eve yirmi metre uzaklıkta ki
 okul bahçesinde Hamit dayımın kızı  Nur la beni bekliyor.
Bu duruma Aysel yengem çok bozuluyor

 '' bütün gün sokaklarda başı boş itler gibi gezilmez ki ''diyor.
  
Ne yapacağım ben  Minel ''işe gitme anne parada istemem'' diyor  imkanı varmı çalışmazssam bizi kim ister.

 Ne yapacağım ben! 

 Minel'i beni evde beklemesi için  uyardım ama dinlemiyor  delireceğim .  Mineli karşıma alıp Minel ''ben sana demedim mi evden çıkmayacaksın''

''ama anne'' aması yok  burası bizim evimiz değil  bu deveyi güdeceğiz başka çare yok!''

Şu  an ona bir tokat atsam Erkandan ne farkım olur?
  Saçımı başımı çekelemeye başladım

 ''dayanamıyorum çaresizim hemde iliklerime kadar anla Minel anla bir de sen üzme beni'' 
Minel  çığlıklarla ağlayarak
 ''tamam anne söz ama  ağlama  bırak saçlarını artık'', ellerimi saçlarımdan çektiğimde  yerde bir kucak saç olduğunu farkettim   saçımı başımı da yolsam   çıkış yolu bulamıyorum!

 Minel bu duruma çok üzüldü küçük bir rahatsızlık geçirdi  yavrumu da üzüyorum   ama  kendimi kapana kısılmış hissediyorum...

 İş yerinde sorunlar hiç bitmiyor, geri dönsem hayatımız daha da berbat olacak ki gel diyen de yok zaten Erkan burnumun sürtüp döneceğimden emin .

 Hafta içi çalışıyorum hafta sonu sadece pazarları evdeyim o günde anneannemi  banyo ettiriyorum,saçlarını tarayıp örüyorum evde biriken işleri yapıyorum , ev üstüne ev kurmak ne kadar zor!

  Yengemlere geleli neredeyse altı ay olacak, altı aydır  buradayız  halen eşyalarımız  çanta ve poşetlerde   dolabımız yok o yüzden poşetten alıp  yıkadıktan sonra yine poşete koyuyoruz istediğimiz eşyayı bulması kolay olsun diye  iç çamaşırlarını yeşil bir poşete  çorapları başka renkteki bir poşete  kıyafetleri başka bir renkteki  poşete koyuyoruz. Göçebe gibiyiz resmen.

 Minel  Sucuk istiyor alsam  ona değmez bile,  Semih aç kediler gibi hep mutfakta....

  İşten gelince  banyo yapmak bile istemiyorum Semih hep evde sülük gibi, dayım ek işte çalışıyor, o  ise koskocaman adam yattığı yerden yiyor insan bir utanır  iş arar...

 Bu durumu alt kattaki dayıma anlattım  , dayıma  akrabalar akıl vermiş anneannemin  kullanmadığı eve geçirseniz onu hem orada bekar dayısı var o dayısına bakar dayısı da ona demişler  bunu  üst kata gelip  büyük dayıma anlattı anneannem izin vermez diye düşünüyorlar.
 Anneanneme sordular  ,anneannem  ''olur ama tek şartım var'' 

 Ben heyecanla  ''nedir anneanne kabul ederim'' dedim
'' beni yine her hafta yıkamaya geleceksin söz mü?'' 
''sözzzz''  ama  bir sorun daha var  dayımlar, Erkan'ı boşamadan bu eve geçmemi istemiyorlar  

''ya boşanmaktan vazgeçer de Erkanı da bu eve getirse, git te diyemeyiz, bir de adam bizi zıt beller sahip çıktık diye kendi evimize bizi sokmaz bir şeyde yapamayız   ''  diye düşünüyorlar  onlarda haklı.

  
Nadideyi aradım bana biraz borç yollayıp yollayamayacağını sordum  ertesi gün Postaneden  bana para yolladı, parayı alıp mahkemeyi açtım , borç parayla boşanmakta  komik geliyor...


Minel sabret bebeğim bir gün feraha ereceğiz desem de daha çocuk  gerçi bu söze kendim bile inanmıyorum.
Önceden kızkadeşim her hafta arardı  gel ''abla çekme boşuna biz sana destek oluruz'' derdi şimdilerde ise ne arıyor nede soruyor! 

 Erkan bana o kadar çok şiddet gösterdi rencide etti aşağıladı  bunlar şu anki yaşadıklarımın yanında hiç kalır durumda.

Minel ''anne  bıyıkların çıkmış'' deyip gülmeye başladı 
''ah kızım bu gidişle sakallarım bile çıkacak ama  sakal bile bıraksam  çevremden beni anlayan biri çıkarmı? bilemiyorum''
 dudaklarını buruşturdu .

 Çaresizliğin bile kokusu varmış bunu yeni anlıyorum  üstümde  çaresizliğin can acıtan kokusunu hissedebiliyorum....

Kendime bakmıyorum çünkü kaşımı alsam  üstüme güzel bir şey alsam bakışlar hemen değişecek, insanlardan çok ürküyorum hep ellerim titriyor  bir psikoloğa gittim.

  Yaşadıklarımı anlattım  bana
 ''şu anda  yaşamaktan  bıkmış yada  yaşamına son verme isteği duyuyormusun?'' diye sordu
  hiç düşünmeden

 ''  bir zamanlar düşünmüştüm hatta denemiştim de şu an grip olacağım diye bile çok korkuyorum , ben olmazsam kızım yalnız kalır bana bile zor gelen hayatı o bensiz taşyamaz, onun sonu da benim gibi olur ve biliyorum zavallı annelerin güçlü kızları olmaz!''

 Doktor bana  kartını uzattı  beni ara benim senden terapi almam lazım! 
Güldüm sanırım  özel yerine  çağırıyor  ''

''peki ilaç vermeyecekmisiniz?''  

Bayan doktor  bana bakıp gülümseyerek

  '' bir kaç vitamin  verebilirim zira yüzün çok solgun'' deyip çekmecesinden bir kaç ilaç verip konuşmaya devam etti 
'' eczaneye gitmeye uğraşma bunlar numune kullanabilirsin, emin ol ki psikolojin çok sağlam şu an benden daha sağlamsın,  anlattıklarına göre sadece  güvensiz ve sahipsizsin  istiyorsan tek yapabileceğim sana  iyi bir sığınma evi ayarlayabilirim.'' 

 Kibarca reddedip çıktım  gerçekten de moral oldu bu bana   cesaretim biraz daha yerine geldi, başaracağım hmm sanırım ,umarım...

bir gün kitap olacak:)

Yorumlar

  1. hıım entresan bu gün yorum yapamayacağım
    olayların akışında hafif bir değişiklik oldu gibi geldi dur bakalım hayırlısı

    hayırlı geceler canım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayırlı akşamlar canım
      hmm yorum yapmakta bile zorlanıyormusun?
      bana mı öyle geldi:)))

      Sil
    2. ZORLANDIM EVET BU GÜN İLERİYİ GÖREMEDİM

      Sil
    3. Şimdi Meleği daha iyi anlamış olman gerek kimse ileriyi göremediği için Meleğe destek olmak istemiyor!
      Merak etme gelecek olan bölümde bir sayfalık yorum çıkarabilirsin gibime geliyor:)

      Sil
  2. Umarim ..basaracak umarim..guclu bir kadin..ne guzel yaziyorsun cancagizim..bu ne kabiliyet..ilerde romanlarini alacagim senin, yada hikaye kitaplarini bundan eminim:))ilk kopyani degil ama ikincisini imzali olarak isterim:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım güç veriyorsun daha çok daha çok yazmak istiyorum:))
      sana hemen imzalı fotoğrafımı yollayım :)))

      Sil
  3. emeğine sağlık canım harikasın cok güzeldi

    YanıtlaSil
  4. Yok bu kadının çilesi bitmeyecek..Ailesindende istediği desteği göremedi..Dayılara bak hizaya gel..İnsanın arkasında destekleyeni olmayınca çok zor.Doktorun olumlu güzel birkaç cümlesi nasılda hoşuna gitti..Motivasyon çok önemli..Günler melek ve Minel'e neler getirecek merakla bekliyorum Canım..Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En önemli şey destek tabi ki
      Deliyi bile dövmüşler arkam demiş yüzüne vurmuşlar arkam demiş ey deli sırtına vurduk arkam dedin yüzüne vurduk arkam dedin sen önünü arkanı bilmiyormusun demişler deli durmuş ey akıllılar demiş siz benim arkamı dayacak sizden hesap soracak insanım olsaydı bana bu kadar vurabilirmiydsiniz?
      demiş!
      Sevgiler canım.

      Sil
  5. Bence de başaracak..

    Hemencik sonu geliyor bölümün :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Başaracak yada başarmasını istiyoruz,
      pes ederse pes etmiş gibi hissedeceğiz:)

      Sil
  6. Bir dahaki hikâyeni bekliyorum çok güzel..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol arkadaşım beğenmene sevindim
      ,elimden geldiğince seri yazıyorum.

      Sil
  7. Yine çok güzel bir hikaye. Yaşanmış gibi sanki...
    Bana da hep böyle hikayelerin denk geliyor Siyah Kuğu'm, ellerine sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her hikaye birilerinin yaşanmışıdır zaten değilmi?:)
      evet sana hep böyle denk geliyor:))

      Sil
  8. BAŞARACAKSIN MELEK YILMA DANAN KIZIN İÇİN KENDİN İÇİN DAYAN...

    YanıtlaSil
  9. Bu kararsızlıkla nasıl başedicek merak ediyorum :)
    Hanimiş senin beni mest eden bloğunda dinledğim beni benden alan müziklerin..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Okumada kal Merağını gidereceğim :))
      Oda olur :))

      Sil
  10. okudukca yoruluyorum asil kadinim
    melegim hayati ögretiyor lakin görünmeyen
    hayati .
    seviliyorsun ve özlenmektesin dua buyur bana emi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabi ki dışarıdan farklı görünen bir dünya bu canım.
      Bende seni çok özledim dualarım seninle sende benim için dua et sevgilerimle sarıldım can arkadaşım.

      Sil
  11. Son birkaç yazını okudum, hayretler içindeyim.. Bunlar gerçek değil siz olası bir kitap hazırlığı için hayal ettiklerinizi yazıyorsunuz değil mi??

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir kitap alaıştırması:)
      Bir çok Meleğin yaşadığı olayları kaleme döküyorum.

      Sil
  12. o kadar güzel yazmışsın ki su gibi aktı gitti,en çok da ;zavallı annelerin güçlü kızları olmaz,deyişi çok acıttı içimi,nasıl bir zincirse uzayıp gidiyor,arada istisnalar da çıkmıyor değil tabi.yüreğine sağlık canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İstisnalar kaideyi bozmuyor malesef canım.
      sağol canım seninde okuyan gözlerine sağlık.

      Sil
  13. Başkaları Melek'e akıl vermekten öteye gitmiyorlar, çaresizlik çok kötü...akraba diye güvenilen kişilerin çoğu hayal kırıklığına uğratırlar adamı..gazeteler örnekleriyle dolu!!! Kendisinden başka kimseye güvenmemeli Melek...yine aynı şeyi söyleyeceğim kaçsın, gitsin, akrabadan, makrabadan medet ummasın hele Erkan'a asla geri dönmesin...
    öptüm kızım..sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annem Melek çok keskin kararlar alacak,
      Erkana dönmesi onun için riskli
      kimse onu anlamıyor anlamak istemiyor
      bende kocaman öptüm annem.

      Sil
  14. Bence Melek güçlü bir kadın başaracak,başarmalı.
    Nolur başarsın kuğum.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Melek çok güçlü sadece şu an bunun kendi de farkında değil...
      sevgilerimle canım.

      Sil
  15. Merhabalar,

    Minel kaç yaşında tam hatırlamıyorum ama, onun içinde bulunduğunuz sıkıntılı durumdan dolayı anlayış gösterip size yardımcı olamadığına göre yaşı çok küçük. O yaştaki çocuklarımız vardan yoktan anlamazlar ve çocukluklarını yaşamak isterler.

    İnşallah bu sıkıntılı evden de kurtulursunuz. Bir de sülük var ya evde onun için dedim.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
  16. Minel çocuk, çocukluğunu yaşamak istiyor, yenge büyük gibi davranmasını bekliyor, arada annenin kaldığı bir bölüm.
    Selam ve dualarımla hocam.

    YanıtlaSil
  17. Başaracak buna inanıyorum..

    YanıtlaSil
  18. Tam bir kaosun ortasında kaldı ana ve kızı.Baksana doktor bile benden sağlamsın diyor.Öyle şeyler yaşıyor ki bu kadar dirayet göstermesi bile yeter.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sabırlı bir kadın,yada azimli diyelim biz buna:)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .