Kelebekler uyurken Son bölüm

Kelebekler uyurken 16. bölüm için tıkla

Aşk

 Bilmeli herkes  aşk varsa ,her şeye boğun eğilirmiş, boyun eğersen zorluklar  dize gelirmiş.

 Sevdim seni buğulu gözlüm  her anımı sana adayamam  ama her  anımı seni düşünürek geçirebilirim. 
Çok başkaymış, iki ayrı bedende tek ruh olmak .
 Uzun bir yolculuktu  tanışmamız evlenmemiz iki yıl sürdü banaysa bir asır, onsuz geçen her saniyem kayıp.

 işimden   bir aylığına izin almıştım , günlerin nasıl geçtiğini anlamadım bile. Her günümüz dolu dolu geçiyor, işten eve geldiğimde çok yorgun oluyorum tabi annem yok artık  hazır sofraya oturamıyorum.  Düğün tebriği için arkadaşlarımız akrabalarımız geliyor  onlara ikramlar derken her günümüz tatlı bir telaş ve yorgunlukla geçiyor. Annemler hafta sonları geliyor,  Dünürlerine alıştılar , ah bu annem çok alem kadın  kayınvalideme  Kur'an,  seccade, baş örtüsü  ve tesbih hediye etmiş...

 Kayınvalidem çok beğenmiş hemen başını örtmüş göstermiş , bir dua öğretirseniz okuyabilirim demiş bak dedim gördünmü kadını sana  incil'i hediye etseydi sen kadına demediğini bırakmazdın ne kadar anlayışlı kadın söylediğimde kızıyorsun.
 Ailelerimizin kaynaşması ikimizinde hoşuna gidiyor annemde babamda kimsenin onlar hakkında eleştiri yapmasına izin vermiyor.
  . Bir yıllık evliyiz ve bir aylık hamileyim hayatımızın en güzel günlerini yaşıyoruz. Hamileliğim  çok rahat geçti  doğuma kadar bebeğimizin cinsiyetini öğrenmedik. annemler ve kayınvalidemler  başımızın etini yedi yinede dayandık...
 Ve nihayet  bebeğimizi kucağımıza aldık bir kızımız oldu  Sinan kucağına aldığı an çok ağladı, ben ondan daha  fazla ...

Sabaha kadar uyumadı  ben arada uyumuşum her uyandığımda kızımızla konuşuyordu,
 Belkide son görüşümdür bebeğim seni, belkide bu minik elleri bir daha göremeyeceğim, korkuyorum uyumaktan korkuyorum seni bir daha görememek içimi acıtıyor.
 Gülüşlerini, göz yaşlarının yanaklarından akışını seyretmek istiyorum , uyurken masumiyetini görmek istiyorum sana dokunurken dudaklarını büzüştürmelerini görmek istiyorum.
  Onun kızıyla konuşmasını dinlerken arkam dönük, Sessiz sessiz ağladım. Evimize geldiğimizde  annemde bizimle geldi  bir kaç hafta bizde kaldı  atışmalarımız hiç bitmedi.  Annemi çok seviyorumda şu çenesi yokmu deli ediyor beni , giydir çocuğu , ört çocuğu yok yüzüne sarı ört, yok şu yok bu of çatlayacağım sandım.  
 bebeğimizn adını Eslem koyduk.
 Bir  kaç ay sonra  be işe geri döndüm  kızımızı anneanneye teslim ettik, arada babaannede bakıyor. Özlem iki yaşına geldiğinde  tekrar hamile  kaldım  son aylarımda Sinan rahatsızlandı gözleri çok ağrıyor ve her gün görüşü biraz daha azalıyor Doğuma bir hafta kala Sinan  gözlerini kaybetti  bu bizim için yıkımdı ben üzüntüden erken doğum yaptım .
 Gözyaşlarımız sel oldu tüm aile üzgün sanki bebek ölü doğdu o kadar yıkıldık. 

Kızımızın adını Özlem koyduk . Canım sevgilim hiç bir zaman Özlem'in yüzünü göremedi.  Zorluklar yaşadık.  gün geldi  tartıştığımızda oldu ama birbirimize aşkımız hiç azalmadı, ve en önemlisi ailelerimiz hep destek oldu  onların desteği olmasa belkide  bu kadar güçlü bir sevgimiz olmazdı. 
 Ben çalışmaya devam ediyorum  kızları, annelerimiz bakıyor. Sinan heykel yapıyor ve çok güzelde getirisi var  tek  üzüntümüz Gözleri, İnşallah bir gün ona uygun donör bulunur.
 Biz insanlara, iki ayrı din'in iki ayrı insanın nasıl tek yürek olacağını gösterdik ve ailelerin eğer isterlerse  evlatlarına huzur verebileceklerini gösterdik .
 Eğer ailem bana destek  olmasaydı arkamda olmasaydı ben çok zor günler yaşayacaktım Aşk sadece  karşı cinse duyulan bir şey değildir ailem bana aşık olmasaydı beni kırardı kendi istedikleri gibi bir hayat kurmamı sağlarlardı, belki  bu kadar üzüntü yaşamazdım ama o zaman aşkı bu kadar doruktada yaşamazdım, bir yerde seni seven birileri varsa peşinden git ne olursa olsun karşılıklı ise emin ol mutluluk  sizinle olacak...
 Her şeye rağmen  yaşadığımız tüm zorluklara rağmen hiç pişman değilim, Sinan seni çok seviyorum

Son...
 Not:  Yaşanmış  bir hayattan  alıntı yaptım , kendi kurgularımı kattım. bu öyküye başlayacağım dönemde yazılarımda olsun  sohbetlerimde olsun arkadaşlarıma aşk nedir neye göre seversin ne zaman pes edersin diye soruyordum bir arkadaşıma  sevdiğin kör olsa severmiydin dedim, ben sevsemde vazgeçerdim bir ömür  çekemezdim ağır gelirdi ama öyle bir çifti tanıyorum dedi   Ben hikayeye başladım üçüncü bölümdü O arkadaşım bana  konuştunmu  Serpille dedi, neden dedim onun eşi kör işte sana bahsetmiştimya dedi  , gidip konuşma şansım olmadı  işten çıkmış. Hayat mücadelesini bildiği kadarıyla anlattı ve hayran kaldım . 

Evet  bütün eleştirilerinizi ,yorumlarınızı,düşüncelerinizi merakla bekliyorum öpücükler:))