Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Mart, 2012 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Galiba Bilmesen daha mutlu olurdun!

en acısıda  ne biliyormusun?  varlığınla yokluğun arasında hiç bir fark olmayışı! N.K

Bağış!

 ölürsem bütün organlarımı bağışlayacağım ölsemde tek bağışlamayacağım şey sen!                                                         N.K

(U)Mutlu...

Ayrık otu...

ben seldim durulmadan,  gittiğim yeri bilmeden aktığım, sen settin  en olmadık yerde yüreğime bentler attığın                    tırnaklarımı batırsamda bağrına izim kalmadı  gezinsemde sevda çöllerinde   tozum kalmadı  akıtsamda uğrunda gözyaşımı, toprağın bile ıslanmadı  ben bağlandıkça sana sarmaşıklar dolandı  elime ayağıma,  ayrık otu gibi dolanmak zorunda kaldım, kendine hayrı olmayan virane duvarlara... N.K

Kaybolmuş Bir Sen...

son girişimdi kalbine,   dolaştığım bom boş ve soğuk koridorlar bir çok anı ,hatıralar arasında yürürken , kırıp dökmek istedim! O kadar boş ve  yabancıydı  ki her yer. hayallerden eser kalmamış  , hani düşlerimiz vardı ya  hep intihar etmiş! anladım ki beni sana bağlayan hiç bir bağ kalmamış. senin hayatın ,benimse hissizliğim dibe vurmuş! yerler ıslaktı yağan sağanaklar  hayatının coğrafyasını virane etmiş üşüdüm! N.K

Sevmek zor zaanat...

 Kızdığı anlarda bile sesini yükseltmemeli ama bunu içinden gelerek yapmalı. Yaşadığımız her şeyi yavaş yavaş sindirerek yaşatmalı  böyle paldır küldür değilde küçük bir çocuğun çikolata yemesi gibi.   Batsada önemsemeyiz ya çünkü çok sevimli yer O büyüyü bozmak istemeyiz işte öyle.  Ufak tefek  hatalarımı  görmemeli gördüğündede sevimli gelmeli içten gelerek .  Her daim iyi  yönlerini görmekte bir sanattır.  İnsan sevmeyince ödün veremez, hem sanki sadece benimmiş gibi olmalı Sadece benn olmalıyım aklında yani arayışları bitmiş olmalı,  aradıklarını bende bulmuş benle bulmuş olmalı.  Aynı duyguları bende onda tatmalıyım  onda kendimi  bulmalıyım. mutluluklarda , tartışmalarda karşıklıdır  paylaştıkça büyür!  En küçük şeylerden mutlu olmalıyız sırf söylemek ve duymaktan hoşlandığımız için değil Göbek ad larımız Aşkım olmalı:) Sorumluluklarımızı ,değerlerimizi unutmadan, sanki dünyada bir tek ikimiz varmışız gibi davranmalıyız. Mesela bazen bi

Merhaba, Elveda...

giderken ne sen güle güle diyebildin ne de ben elveda şimdi ben  nasıl diyebilirim yeni bir güne merhaba! N.K

Feryat...

                                         dokunmayın bana dokunmayın yaralarıma kulak tıkayın feryadıma sevda buysa istemiyorum yaklaşmayın bana...                                    N.K

Bir ihtimal....

bir ihtimal daha var oda seni hiç tanımamış saymak. yeniden başlamak hayata yokmuş gibi davranmak  seni, hatırlamamak  geçirilen o güzel günleri hayal etmemek geçmişi ;düşler kurmamak geleceğe dair zor da olsa söz geçirmek bu kalbe sensizde tat almak bu hayattan hiç yaşanmamış gibi dün ;merhaba demek yeni bir güne zahmetsizce ezip geçmek tüm aşk tomurcuklarını suskunluğa boğmak  yüreği... bir ihtimal daha var!

Diyebilmeli...

Seviyorum seni ilk göz göze geldiğimiz andan itibaren, Isınmıştı yüreğim... Buğulu bakışlarında kayboluyorum, her kurduğun cümlede sana biraz daha bağlanmaktan kendimi alamıyorum. Artık  içimde çığlık atan çocuk seni her gördüğünde sevinç çığlıklarına boğuluyor. Senden önce,  senden sonra  diye ikiye ayırıp ; hayatımın coğrafyasına koskocaman yeni bir egemenlik gibi kuruluverdin. Tüm şatafatıyla yüreğimin en baş köşesine yerleştin '' Sen '' ! Nasılda sevdim seni, nasılda bağlandım... Artık aklıma ayrılık şiirleri gelmiyor, yalnızlık sigaramın dumanında dans etmiyor, Hatta sigara içesim bile gelmiyor. Duman diye içime nefes gibi seni çekmek istiyor, Sensiz her saliseyi hesaplıyor, kayıp görüyorum.  Artık ne zaman kaybolsam sende buluyorum kendimi...  Her fırtına beni sana getiriyor, sığındığım limanımsın. Her yağmur sonrası karşımda seni görüyordum, gökkuşağımsın Sen

Bir Demet Hüzün...

 cerehatli yaraydım sen bir türlü tutmayan aslında... tutmasını istemediğim  kabuğu... kimselere diyemem   içime iyice işle, derin izler bırak  diye sana tuz bastığımı  kimseler bilmez! nasıl canım yandığını  an gelir kendime bile  itiraf edemem her saniye seni andığımı sana tüm   hasret, özlemlerim    imkansızlığına  tüm haykırışlarım   diken gibi her batışında içimi acıtman ,seni bana bağlayan ... tutulmamış sözlerim gibi  çıkmıyorsun aklımdan bir demet hüzündür şimdi senden geri kalan...  N.K

Varken Yok Olmak...

Rüzgarlar tarasın saçlarını baharlara bezensin kokun aylardan hüzün, mevsim ayrılık sararmış benzin gözyaşların kaplamış maziyi sessizlik süpürüyor yüreğini gülüşlerin acılarını gizlemek istermişçesine donuk duyguların ayaz yemişçesine soğuk! ruhun gitti sevgin bitti artık geri kalan...  sadece bedendi N.K

Seni çok seviyorum...

bazen sadece susmalı diyorum ben susuyorum da  yüreğimi susturamıyorum karanlıklara gömemiyorum onu haykırıyor,  haykırıyor işte yine haykırıyor SENİ ÇOK SEVİYORUM!!! N.K

Tıpkı...

bakış açısı kadar  algılamakta  çok önemli , herkesin algısı farklıdır , bir kelime hatta bir harfin  bile yeri değişince ne kadar farklı oluyor  tıpkı  Hayat  ,gibi... bazen haklıyken haksız konuma düşebiliyor insan ,birde  açıklama yapmaya çalıştıkça dahada dibe batıyor. en önemlisi kendimizden çok ,karşımızdakinin anlayış seviyesi ve kapasitesi...  ne kadar döksenizde  bardağın alacağı su bellidir,   fazlasını almaz... N.K

Fırtınadaki Sandal...

sigaranı sigarana, geceni günlere bağlarsın... sessiz çığlıklarla yüreğini dağlarsın... ömrünü çıkmazlarda, kendinle çatışmalarla harcarsın... kırılır kolun kanadın, kalmaz tutunacak dalın... aldanırsın zamana, fırtınaya kapılmış sandal gibi, yaralanırsın... N.K

Tutunmalı hayata...

 Tutunmalı hayata... Tüm acılarına rağmen  tüm yaşanmışlıkların   iki dudak arasında bıraktığı dudak kamaştıran midede  bıraktığı yanma hissine rağmen, Tutunmalı hayata... Dünün bu güne  hazırladığı tuzaklara umursamadan gözyaşlarını en güzel günler umuduyla harmanlayıp  tuzunu, yağını sevginle akıtıp sunabilmek akşam yemeğine... Tutunmalı hayata...  Yaşadıklarının yaşayacaklarına teminat olacağına emin olmana rağmen acılarına , hayal kırıklıklarına,  köşelerine ve tüm kırışmışlığına bir ütü vurabilmeli... Tutunmalı hayata... Boyadığında görünmeyen ak saçların misali, seninse  aklından hiç çıkmayan yüreğinde derin yaralar bırakan yıpranmış bir ömürün dip boyalarını yapabilmeli ,tüm yaşanmışlıklarınla Tutunmalı hayata... Dem kokusunu çekebilmeli içine, posasını  bırakabilmeli çaydanlığın en dibinde...   Tutunmalı hayata... Yaralarını saklayabilmeli başkalarını düşünürken, kendini  nasıl unuttuğunu önemsememeli... Ken

Yürekteki Deprem...

Enkaz...          depremden çıkmış bir harabe gibi ne  cesaretin vardır ayakta durmaya, ne de başkalarının  gücün yeter bu yaraları onarmaya, ayakta duramazssın kesilir nefesin, ölemezsin! tutmaz dizlerin, titrer sesin ağlayamazsın... hadi yol senin derler ya  tutulursun ,gidemezsin! N.K

Kimbilir? ...

Kim bilir? belki de  çok uzak bir şehirde sende cama vuran yağmur damlalarını siliyor, beni hayal ediyor, hiç tanımadığın bana isimler koyuyor sundur...  Kim bilir? belki de  sende başını ellerinin arasına alıp  gözüne bir nokta kestirip saatlerce oraya  odaklanıp   hayallere dalıyor sundur... Kim bilir ? belki de sende her okuduğun kitapta beni bekliyorsundur...  içeriden , elimde kahvelerle gelmemi... Kim bilir? belki de sende   açtığın filmi izlerken omuzuna  bir baş ,yanağına bir  buse konulmasını bekliyorsundur...  Kim bilir? hiç ummadığın an da  bir sen bulursun karşında... N.K

Yalnızmış!

yalnızmış ,  hiç biz olmamışık benimleyken de yalnızmış! yetmemişim ,yetememişim   Ne kadar çok istediysem de ben  yüreğine  hiç girememişim O zaman yüreğinden çıkmış ta olmuyorum! kendim başlatıp kendim bitirdim. Bir zamanlar kendim mutlu olmuştum... şimdi kendim kahroluyorum!

Anlamıyorlar...

martı oldum ne gözüm var ne kanadım  ateş oldum ne külüm var ne dumanım  gül oldum ne yaprağım  var ne toprağım yolcu oldum  ne yolum var ne mekanım  mecnun oldum ne sevdam var ne sevdalım... ben mücadele edemedim sevgilim  zalim diyorlar bana gidenin ardından öylece baktım diye anlamıyorlar!  sen gidince ben taşa döndüm  ilk kez  gülmüştü yüzüm hüzünlerimle başa döndüm senle birkez daha doğmuştum  sensizlikte bin kez öldüm  şimdi ölü bir kuşa döndüm...                                                             N.K

Meğerse...

Issız

kimseler duyamaz çığlıklarım hep sessiz kimseler göremez gözyaşlarım renksiz kimseler ulaşamaz yollarım ıssız uğraşmaya değmez yaşamım yarınsız  kimse istemez doğmayı bahtsız vurur kader bazen haklı bazen haksız , yüreğin kalsada tahtsız    elveda!                                                                    

Tuhaf duygularım...

Evet acı  ama her acı bir gün biter  acılarımız yenisi gelirse  unuturuz'' aa ben unutmam!'' deme  unuturuz. mesela  gömleğimiz yırtılınca  aynısının yenisini hele  birde   hediye olarak alınınca halen ağlarmıyız, eski gömlek için . ayrılıklarda unutamayız , bazen yerine koyamadığımız için bazen gelen gidenden berbat olduğu için ,kim ararki  küçük bir kulubenin yerine  size harika bir  malikane  yapıldığında eski kulubeyi ,''aa ben ararım oradaki anılarımı  güzel günlerimi ''diyeceksin,burada daha güzel anıların olursa emin ol hiç aramayacaksın . hatırlarsın ama aramazsın.   bir şeyi aramakla ,özlemekle, hatırlamayı karıştırıyormuz ne? hep gidenin ardından ağlarız ya ya giden ona hiç sorulmuşmu  yaşadıkları gitmek kolaymı?  kolay saymışmı yıllardır kurduğu  hayatı bir çırpıda ardında bırakmayı... zaten  hayatını koymamışsa kaybettiği bir şey yoksa  çabalamamışsa gitmişte olmaz. sadece üzülen sen olursun o çoktan   başka  arayışlara girmişt

Neredesin!

dedin ki ya gidersem !                        hiç geldinmi ki ? N. K