Sevil'in güncesi #32#

 Dün çeyizlerimi Şener le yaşayacağımız eve götürdük ,en büyük destekçilerim annemin komşuları,Büyükannem , halam ve Necatiye tezye, Şule ve annesini hiç söylemiyorum zaten  haklarını nasıl öderim bilmem.


  Ev yani evimi çok güzel  yerleştirdiler. 
Anneciğimin kendi elleriyle yaptığı  danteller  işlemeler  o kadar duygu yüklüyüm ki .


Kına gecemde  Büyükannemle yattık, ona sarıldım   gece odaya babam geldi  ''Anne kalk bakalım bu gece kızımla ben yatacağım '' dedi çok duygulandım sarılıp ağladık  annemin  yokluğu her saniyemde içimi yakıyor neden hiç azalmadı  neden! ve bu evde son gecem halen inanamıyorum şaka gibi geliyor.

 Düğün günüm gelip te çattı ve heyecandan kalbim güm güm atıyor,  gelinliğimle fotoğraf çekimleri yapılıp eve geldiğimizde karşımda Nahit'i gördüm  smokin giymişti bir an başım döndü damat gibiydi koluna girip gitmek istedim  gözlerine baktım  bir hareketi yeterli şimdi hadi gel dese gideceğim.


 Ve kuşağımın takılıp evden gitme vaktim dualar eşliğinde babam, kuşağımı kuşattı ve sarıldık sanki hiç kopmak istemiyormuş çasına,
ben merdivenlerden inerken herkesin gözlerinde yaşlar....


 Merdivenlerden indim gelin arabasına binerken arkama dönüp baktım o anda annemin hayali gözümün önüne geldi elinde bir kap su yolun, bahtın açık olsun kızım diyordu.




Gelin arabasına bindim ve Şener'e sarıldım ''ağlama, beni de ağlatacaksın ,seni alıyorum diye ağlıyorum sanacaklar'' dedi güldüm uyuz magnet işte ne olacak.


 Düğün salonuna gittiğimizde gözlerim hep Nahit teydi bana  gece boyunca gel demesini bekledim.


  O  bana bu gece hiç gel demedi düğün bitip te biz evimize geldiğimizde artık aklımda Nahit ten eser yoktu.


Biliyorum ki mutlu olduğum sürece  Nahit hiç aklıma gelmeyecek ama en ufak mutsuzluğumda aklıma gelip içimde ukte olacak.


Ve ben evlendim.
                                   N.K