Aslında yataktan kalkacak halim bile yok , mecburum işe gitmeye traş olup evden çıktım ,arabama binmedim , yürüdüm , yürüdüm ,Kimsesizler gibi hissediyorum kendimi .
Belkide acımaya başlıyorum kendime. Karmaşık düşünceler yorunca beni, bir kaldırım kenarına oturdum ve yanımdan gelip geçerken, bana tuhaf tuhaf bakan insanlara aldırış etmeden hüngür hüngür ağlamaya başladım. Tıpkı bir kadın gibi… Kadınları daha iyi anlıyordum. Dahası anlamaya başladım. Yada öyle sandım...
Kadınlar ağlayabildikleri için mi daha güçlüler diye düşündüm. Kadınlar ağladıkça öfkeleri acıları gözyaşlarıyla akıyor. Ağladıkça güçleniyor mübarekler...
Biz erkeklerin gözyaşları ise irin oluyor , yüreğimize batıyor hemde her daim...
İçimin rahatladığını hissettikçe gözyaşlarımı silmiyorum. Kimi acıyor , Kimi meraklı bir bakış atıp yoluna devam ediyor , kimisi de kendi hayatının sorunlarından umursamıyor bile. Çok salak göründüğümün farkındayım.
Birden omzuma , titreyen yumuşacık bir el dokundu. Başımı döndürüp yukarı kaldırıp baktım. Yaşlı bir teyze:
‘’ söyle çocuğum, neden ağlıyorsun?... Annen mi öldü? Yoksa… söyle yavrum….’’
Yok teyze, boş ver, dedim başımdan savarcasına. ‘’Söyle yavrum, söyle’’ ısrarından ve söylemediğim sürece gitmeyeceğini anladığımdan birazda içimi döküp rahatlamak için aşkımla benim asla çocuğumuz olmayacak dedim!
''Üzülme çocuğum derde bak bizim bir komşunun da olmuyordu, sonra bir doktor bulmuşlar oldu ver bakayım sen numaranı ver ararım seni '' beni anlayamazdı bir an önce başımdan gitmesi için çantamda bulduğum bir kağıda adımı ve numaramı yazdım , nasılsa aramayacaktı. Bu yaşta telefonun numaralarını bile zor görür tabii telefon kullanmayı biliyorsa... Kağıdı özenle cüzdanına yerleştirip pazar çantasını çekeleyerek uzaklaştı yaşlı kadın...
Aklımı bir anda başıma getirdi aslında haklıydı annem öldüğünde , Bu kadar dağıtmamıştım kendimi üstelik onun kadar hiç bir kadını sevemezdim . Birden utandım bakışlardan , gözlerime bir şey kaçmış gibi davranıp ''başım döndü de '' bakan insanlara açıklama gereği duyuyordum , sanki umurlarında .
Toparlanıp eve geldim kendime onu düşünmeyi yasakladım.
Her sabah spora gidiyor, saatlerce koşuyor eve gelip kahvaltı edip işe gidiyorum , işten gelince bilgisayar karşısında yemek yiyor , hep komik filmler izliyorum.
İş arkadaşımın , önerdiği bir filmi izlerken birden aklıma geldi aslında Deryaa... Çıkmıyor ki aklımdan sadece hatırlamıyormuş gibi davranıyorum , gözüm hep telefonda bazen cebimden çıkarıp bakıyorum belkide mesaj attı ben duymadım , sesi açık ama yinede belli olmaz geceleri durmadan uyanıp telefona bakıyorum belki aramaya cesaret edemiyor yada...
hikaye yazmak/yaza bilmek, duygulu bir yürek gerektirir. yüreginize sağlık... sevgiler....
YanıtlaSilTeşekkürler , okuyan , anlayan ve yorum yapan yüreğinize sağlık.
SilSevgiler.
ben sadece temiz yürekleri anlarım. :)
SilBlogunuz cok güzel. Takibe aldım bende beklerim :) Sevgiler..
YanıtlaSilTeşekkürler, hemen geliyorum
SilSevgiler.
Ayrılmasalarmış iyiymiş bu kadar severken... Teyze de ne bilsin garibim, ayrılıktan dolayı çocuk sahibi olamayacaklarını? Yardım etmek istemiş kendince... Güzel bir hikaye. Hüzünlü...
YanıtlaSilTeşekkür ederim . Sizin gibi kitap kurtlarının yorumları önemli benim için . Amatörûm sonuçta.
Silyada da biraktim kalbimi
YanıtlaSilhadi hayirlisi
Biraz kısa oldu bu gece :/ yarın geceye kadar bekle :) yarın gece hikayeye bağlanmaya başlayacaksın haberinn ola :)
Siloyyy 'aşkımla benim asla çocuğumuz olmayacak' durumunu özetlemek için 12 den vurdu .
YanıtlaSilKıyamadım çocuğa deryaaaa ne yaptın sen :)
:) Beğenmene sevindim:)) sevgiler.
SilKalemin çok sağlammış Siyah Kuğu. Sade ve akıcı anlatmışsın hikayeni. Çok beğendim. Devamını bir an önce yaz :) Merak ettim :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler keyifli okumalar:) sevgiler
SilAy bu teyze ararda simdi bunu:)) Sonra istermisin guzeller guzeli birde torunu olsun:))
YanıtlaSilDun aksam oykulerini okumaya basladim, hatta kendimi kaptirip kelebekler uyurken'i bir solukta bitirmisim.:))
heheh :))
Silolurmu olur:))
kelebekler uyurkeni bende çok seviyorum deliler gibiyim kendi hikayelerimi okumayı çok seviyorum:))
keyifli okumalar canım.
Merhabalar.
YanıtlaSilYeni bir hikaye dizinine başlamışsınız. Birinci bölümü okuma fırsatım olmadı. İlk fırsatta birinci bölümü de okurum inşAllah.
İnsanın özü her ne kadar topraksa da vücudundaki kimyasallar ruhunu kontrol ediyor. İnsanın morali bozulunca ne oluyor? Vücudundaki ilgili bezler insanın canını yakan kimyasal salgılarını salıyor, salgılanan bu kimyasallar da bedenini acıtıyor. Acıyan bedenin de gücü nereye yeterse oraya hücum ediyor kiminin gözyaşlarına, kiminin de kaslarına...
Seyredilmekte olan bir sinema filminde olsun, ya da bir dizi de olsun, hani seyirci heyecanlanır da oyuncuya, rolü icabı gitmesi gereken yere (daha önce tuzak kurulduğundan haberdar olduğu için) gitmemesi için, gayri ihtiyari hani "oraya gitme sana zarar verecekler" diye mani olmaya çalışırız ya. İnsan okuduğu hikaye ya da romanın senaryosuna da böyle müdahale etme ihtiyacı hissediyor. Sizin hikayenizden örnek verecek olursak: Olayın kahramanı sevgilisinden ayrıldığı için bu ayrılık acısına daha fazla dayanamayarak, kaldırıma çöküyor ve başlıyor hüngür hüngür ağlamaya. Yoldan geçen bir teyzenin dikkatini çekiyor ve soruyor ona neden ağladığını? O da başından gitmesi için, tıbben eşi ile kendisinin çocuklarının olamayacağını söylüyor. Teyze de aynı sorunu olan bir çiftin bu konuyu çözerek çocuk sahibi olduklarını söylüyor. vs.
Şimdi ben de bir okuyucu olarak gayri ihtiyari senaryoya müdahale ederek kendi kendime dedim ki, ne gerek vardı "çocuk olmuyor" yalanını söylemeye, işin doğrusu olan "sevgilimden ayrıldım" deseydi daha uygun olmaz mıydı? Sakın bunu senaryonuza bir müdahale anlamında kabul etmeyin. Sadece bu tür senaryolar karşısında seyirci ya da okuyucunun o andaki halet-i ruhiyesini açıklamak için bir örnek vermek istedim. Bunu mutlaka siz de yaşamışsınızdır.
Bakın, sizin hikayenizin sadece bir paragrafı üzerine neler yazılabiliyor, okuyucuyu nerelere sürüklüyor ve neler düşündürüyor... Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
Merhabalar çok teşekkürler hocam yorumlarınız her zaman çok değerli benim için , çocuğumuz olmayacak cümlesi mecazi bir anlam taşıyordu aslında ayrıldıkları için evlenemeyecekler birlikte yaşayamayacaklar bebekleri olmayacak gibi:) ama pek yansıtamadım demekki daha dikkatli olurum yazarken ,
Silselam ve dualarımla...
Ah ah, çok hisli, çok etkileyiciydi...
YanıtlaSilahh ahh:))) teşekkürler..
SilEtkileyici bir paylaşım, yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilTeşekkür ederimm, keyifli okumalar.
SilAh Derya kocaman adamı anlatıyorsun sokak ortasında. Yaşlı meraklı teyzeler:) Bir yönden de güzel aslında böyle sormalari. Yardımseverlik işte
YanıtlaSil:)) Olmuyorda değil hani biraz uçuk mu olmuş bu kısmı bilemiyorum da bazen böyle tuhaflıklar olabiliyor:))
Silsanırım diğer hikayeleri de okuyacağım :)
YanıtlaSilÇok sevinirim , keyifli okumalar sevgili blog kardeşim <3
Sil