YALNIZLIĞIM...
Neval'in gözleri doldu
'' haydi bakalım geçmişe mazi derler yenmişe kuzu yemek getirdim biliyordum senin bizi aç bırakacağını '' deyip mutfağa doğru yöneldi Salim de ona yardım etmek için yanına gitti.
Neval her zamanki otoriter sesiyle
'' Hadi Ediz ne bekliyorsun davetiyemi sende gel de tabakları çıkar''
Salim'in kahkahasını mutfakta olmasına rağmen duyabiliyorum, Salim gülerek'' dostum kadınlar zordur''
Getirdiği yiyeceklerle masayı donattı yemeğe oturduğumuzda en çok şaşırdığım, yaprak sarmalarıydı, Neval de çalışan bir kadın ancak ne çok yemek yapmış.
Sarmaları yerken '' harikasın Neval, Salim seni neden bu kadar çok seviyor şimdi anladım'' Salim söze girdi bak eğer ki bu yemekleri yapana aşık olsaydım emin ol ki Hayatımda Neval olmazdı!''
Neval elindeki peçeteyi Salime fırlatırken
''emin ol bir daha ki fırlattığım peçete olamayacak'' diyerek iki kaşını birleştiricesine çattı.
Henüz neler olduğunu anlayamadığımdan boş boş boş baktım, meğerse bu yemekleri ev yemekleri yapan bir yerden almış...
Bazen espri yapacağız diye karşımızdaki insanları ne kadar zor durumlara düşürdüğümüzü farkettim.
Konunun değişmesi için Neval'e bana adresi vermesini istedim.
'' Biraz sonra veririm bekle Ediz önce yemeğimi yiyeyim sonra Salimin ağzının payını vereyim, sonra adresi veririm.''
Salim başının dertte olduğunu anladığından yumuşak bir sesle
'' hadi aşkımm yapma ben senin saçının telini kimseye değişmem'' derken bana göz kırpıyordu...
İşe yaramış olacak ki Neval yumuşadı yemek sonrası biraz daha oturduk bana bol bol öğüt verdiler işime ve hayatıma kaldığım yerden devam etmem için. Uysal davrandım olur dedim, onlarda iç rahatlığıyla vedalaşıp evlerine gittiler.
Yine gecenin bir yarısı yine sessizlik, yalnızlık.... Bu dört duvar beni boğuyor, Hiç anlamamışım gayenin durmadan dırdır etmesinin ne harika bir şey olduğunu...
Işıkları söndürüp kapı önüne çıkıp merdivenlere oturdum, iki elimin arasına aldığım yüzüm üşüyor, gözlerim biraz soğuktan birazda hayat yorgunluğundan sanki ağlamaya hazırlanıyordu...
Bir çok evi dekore ettim duvarlar ördüm ,duvarlar yıktım tıpkı hayatım gibi..
Anlıyorum ki yıktığım duvarların altında kalan benim hayatımdı!
Neval'in gözleri doldu
'' haydi bakalım geçmişe mazi derler yenmişe kuzu yemek getirdim biliyordum senin bizi aç bırakacağını '' deyip mutfağa doğru yöneldi Salim de ona yardım etmek için yanına gitti.
Neval her zamanki otoriter sesiyle
'' Hadi Ediz ne bekliyorsun davetiyemi sende gel de tabakları çıkar''
Salim'in kahkahasını mutfakta olmasına rağmen duyabiliyorum, Salim gülerek'' dostum kadınlar zordur''
Getirdiği yiyeceklerle masayı donattı yemeğe oturduğumuzda en çok şaşırdığım, yaprak sarmalarıydı, Neval de çalışan bir kadın ancak ne çok yemek yapmış.
Sarmaları yerken '' harikasın Neval, Salim seni neden bu kadar çok seviyor şimdi anladım'' Salim söze girdi bak eğer ki bu yemekleri yapana aşık olsaydım emin ol ki Hayatımda Neval olmazdı!''
Neval elindeki peçeteyi Salime fırlatırken
''emin ol bir daha ki fırlattığım peçete olamayacak'' diyerek iki kaşını birleştiricesine çattı.
Henüz neler olduğunu anlayamadığımdan boş boş boş baktım, meğerse bu yemekleri ev yemekleri yapan bir yerden almış...
Bazen espri yapacağız diye karşımızdaki insanları ne kadar zor durumlara düşürdüğümüzü farkettim.
Konunun değişmesi için Neval'e bana adresi vermesini istedim.
'' Biraz sonra veririm bekle Ediz önce yemeğimi yiyeyim sonra Salimin ağzının payını vereyim, sonra adresi veririm.''
Salim başının dertte olduğunu anladığından yumuşak bir sesle
'' hadi aşkımm yapma ben senin saçının telini kimseye değişmem'' derken bana göz kırpıyordu...
İşe yaramış olacak ki Neval yumuşadı yemek sonrası biraz daha oturduk bana bol bol öğüt verdiler işime ve hayatıma kaldığım yerden devam etmem için. Uysal davrandım olur dedim, onlarda iç rahatlığıyla vedalaşıp evlerine gittiler.
Yine gecenin bir yarısı yine sessizlik, yalnızlık.... Bu dört duvar beni boğuyor, Hiç anlamamışım gayenin durmadan dırdır etmesinin ne harika bir şey olduğunu...
Işıkları söndürüp kapı önüne çıkıp merdivenlere oturdum, iki elimin arasına aldığım yüzüm üşüyor, gözlerim biraz soğuktan birazda hayat yorgunluğundan sanki ağlamaya hazırlanıyordu...
Bir çok evi dekore ettim duvarlar ördüm ,duvarlar yıktım tıpkı hayatım gibi..
Anlıyorum ki yıktığım duvarların altında kalan benim hayatımdı!
Son cümle çok vurucu olmuş :)
YanıtlaSil"Yine gecenin bir yarısı yine sessizlik, yalnızlık.... " Sorunda burda başlıyor..İnsan kendi kendiyle başbaşa kaldımı ,yaşadıklarının hesaplaşmasını yapıyor ve işte o zaman yaptığı hataları,yaşamını,artısını,eksisini farkediyor..Ediz'in bu hesaplaşmalarını çok okuyacağız gibi Kuğu'm.Yüreğin dert görmesin:)
YanıtlaSilBir erkekten çok yaşını yarılamış bir insanın hayatı işte canım.
SilKeyifli okumalar öptüm.
Hazır yemekler.. iyiymiş. :)
YanıtlaSilYalnızların ve zamanı olmayanların kurtarıcısıdır hazır yemek:))
SilDostlarımız iyi ki varlar değil mi?
YanıtlaSilYalnızlıkla başbaşa kalma arasında biraz mola.
Hepimize yarıyor
Sevgiler
Evet iyi ki varlar.
SilYalnızlık bazen iyi gelir.
Sevgiler.
basligi okuyunca -teomanin-sarkisi aklima geldi.merhaba canim ve hoscakal.
YanıtlaSil:)) Evet çok güzel şarkıdır değil mi?
SilHoşgeldin canım güle güle:))
kuzum nasılsın.
YanıtlaSilneval akıllı bak şimdi devamını merak etttim:)
İyiyim canım,sağol.
SilTüm kahramanlarımı özenle seçiyorum:)
hikayelerde uzaklardaymış gibi geliyor ama aslında o kadar çok ki böyle hayatlar yanı başımızda
YanıtlaSilHayır hiçte uzak değiller onlar içimizden, bizden birileri...
SilKuğucum taşınma arifesindeyim şimdi oturdum merakımdan hemen girip kitabıma devam ettim, hadi bakalım canım merakla bekliyorum devamını:))
YanıtlaSilBiliyorum canım, Rabbim kolaylıklar versin, keyifli okumalar, ben seri gidiyorum ancak etiketten tüm bölümleri okuyabilirsin, sevgilerimle öptüm.
Sil
YanıtlaSilÜç bölümü de bir solukta okudum, çok güzeldi.
Kaleminize sağlık.
evgiler
Hoşgeldiniz,
SilTeşekkür ederim, keyifli okumalar.
Sevgiler.
Yüreğinden sevgi hiç eksik olmasın.
YanıtlaSilHikayelerine atık diyecek bir söz bulamıyorum
çünkü muhteşemsin Kuğum.
Seni sevgiyle kucaklıyorum.
Seninde bitanem seninde,
Silbeğenmene seviniyorum.
Sevgiyle sarıldım.
Pişmanlıklar, pişmanlıklar Kuğum. Çok merakla okuyorum bu seriyi. Çünkü biliyorum ki içimizden birileri bu karakterler. O yüzden daha çok dokunuyor :(
YanıtlaSilTabi ki çok içimizden birileri yaşamasa,bizler nasıl yazarız:)
SilSilkelenmeli. Evet hayat devam ediyor..İyi gidiyor Kuğum. Çok iyi..
YanıtlaSilss
Evet hayat her şeye rağmen devam ediyor canım.
SilYağmur yüreklim
S.S
"Yine gecenin bir yarısı yine sessizlik, yalnızlık.... Bu dört duvar beni boğuyor, Hiç anlamamışım gayenin durmadan dırdır etmesinin ne harika bir şey olduğunu..."
YanıtlaSilÇok derinden etkiledi doğrusu,bazı şeyleri çok sonra fark eden biri olarak,kuzucum ellerine sağlık.
Kuzummm beğenmene sevindim,
SilEtkilemeside hoş:)
Ne güzel akıcı bir dille yazmışsın hikayeni.Ediz bir çoğumuzun düştüğü hataya düşmüş, sevdiklerimiz yanımızdayken bir çok şeyi ıskalıyoruz ta ki onlar yanımızda olmadığı güne kadar. O gün ise bir çok şey için çok geç oluyor ne yazık... Hiç bir şeyi ıskalamadan yaşamak dileği ile sevgiler. Kalemine ve duygularına sağlık:)))
YanıtlaSilTeşekkür ederim Ediz hatalarının farkında olan biri, farkına varmak ta önemli ,bir çok hata yaptığı halde farkına varamayan bir sürü insanın olduğu bir dünyada yaşıyoruz:)
SilSevgiler.
Biraz daha hızlanmalı hikaye aksi halde 100 bölüm falan yazmak zorunda kalıcaksın ısrarlarıma dayanamayıp :)
YanıtlaSilgitsinler artık bu misafirler başroldeki mimarın özel yaşamına gireyim artık :)
ve evet
bende bi çok duvar yıktım..Kırdım...
Halende devam..
:))) Henüz 32 bölümü geçemedim , geçersem kendimi tebrik ederim:))
Silsenide tabi:)))
Gireceksin, ama yudum yudum gidiyorum:))
Keyifli okumalar canım.
Anlıyorum ki yıktığım duvarların altında kalan benim hayatımdı!ÇOK ETKİLEYİCİ..DEVAM EDİYORUM,OKUMAYA:))
YanıtlaSilSağol canım, Ediz iyi biri aslında:))
SilDırdır bile özleniyorsa, yalnızlık fena işlemiş değil mi?
YanıtlaSilEvet yalnızlık zor olsa gerek canım, dört duvar arası herkesin çekebileceği bir durum değil galiba!
SilGenelde hep karşı taraf suçlanır ama, Ediz kendi ile hesaplaşıyor. İlginç biri :)
YanıtlaSilEdiz olgun ve kültürlü biri ama bu değil ki hiç hatalar yapmayacak herkes kendiyle iç hesaplaşma yapacak kadar cesur değil canım Ediz cesur biri:)
SilDostlar kötü günde belli olur diyorlar ya alın işte en iyi örneği.Yalnızlık zor iş be
YanıtlaSilYalnızlık zordur ama insanın dostu yoksa dahada yalnızdır ! Demekki Ediz o kadar da çok yalnız değil diyebiliriz değil mi?
SilEvet diyebiliriz:)
Silduvarlar ördüm ,duvarlar yıktım tıpkı hayatım gibi..
YanıtlaSilAnlıyorum ki yıktığım duvarların altında kalan benim hayatımdı!
ÇOK ETKİLENDİM BU SÖZDEN
BU ARADA BEENİMDE YALNIZLIKLA İLGİLİ UFAK BİR ŞİİRİM VAR BELKİ BİR GÜN PAYLAŞIRIM SENİNLE
Canım çok isterim paylaşmanı
SilHerkes hayatında illa bir defa şiir yazar:))
YanıtlaSilBir çok evi dekore ettim duvarlar ördüm ,duvarlar yıktım tıpkı hayatım gibi..
Anlıyorum ki yıktığım duvarların altında kalan benim hayatımdı!
çok etkileyici..emeğine sağlık canım çok güzel yzıyorsun gerçekten..
Çok teşekkür ederim canım, hayattan yakaladıklarım diyelim canım.
Sil