Ana içeriğe atla

Aa şey değil mi bu?





Beynim o kadar dolu o kadar karışık ki bu aralar

gülmekle, ağlamak


 susmakla, konuşmak arasında çelişkiler yaşıyorum.

Kendimi sorguluyorum durmadan.

Galipmiyim şimdi yoksa mağlupmu  ?

Geçmişim nerede niye harcandı yada harcandımı ?

Ya gelecek bir geleceğim varmı?

 o anı yaşıyorumda geleceğe geldiğimden   bihabermiyim!



Bir çok şeyi kaybederken

  Onların kayıp olmasının benim için  hayırlı olduğunu

kabullenemiyormuyum?

Anlamıyorum ki elimde olanlarla daha mutluyken,

Kendimi boşluğa kurulmuş salıncakta

 Sallanıyor gibi hissetmemin sebebi ne?

Çabalamadan bir şey elde edilmeyeceğini bilen biriyim.

 Hayattan istediklerimi zorda olsa elde ettim.

 Peki bunun için mutlumuyum?

yoksa ben nankörmüyüm?


Başladığım yerden mi bitirdim yoksa bitirdiğim yerdenmi başladım?


Yorumlar

  1. Kafası karışık olmayan yok ki be canım... Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Merhabaa,
    canım yaaa hani yolda yürürken bir tanıdığı denk gelir sarmaş dolaş olur duygulanırsın öyle oldum.
    Blogdan bir arkadaşımın sayfasına bir paylaşım atacaktım yorumlara takıldım sen ve yağmurun yorumları yaa ne yapıyorlar ki bir bakınayım dedim ve taze yazını gördüm.
    Yüreğin neye darlandıysa ferahlığa çıkman tez olsun kuzum kocaman sarıldım.
    Ben artık instagramdayım böyle arada bir özlemle tek tük dolaşıyorum.Çokkk özledim ama yıldırdılar iyice:)

    YanıtlaSil
  3. Merhabalar.
    Blog sayfanızda bir görünüyor ve bir kayboluyorsunuz. Okuyucularınızı şaşırtıyorsunuz. Sayfanızda yakın ve yeni tarihli bir paylaşım yaptığınızı gördüm, okudum ve yorum yazdığımı hatırlıyor gibiyim. Ancak, tekrar sayfanızı ziyaret ettiğim de sayfanızın yine sessizliğe büründüğünü gördüm.
    İnşAllah sağlık, sıhhat ve afiyettesinizdir.
    Selamlarımla.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İç döküntüleri

 Aslında anlatacak çok şeyim var  ancak   en üzüntülü anlarımda susmak adet olmuş bende, dün işten gelirken bahçeden içeri girdim   benim alt katta  bir erkek öksürüğü başladı , alt katta ki   sapık hapisten çıkmış aklım almıyor nasıl olabilir? Aklınca bana kendini belli ediyor öksürerek  ...  Benim kapıma kağıt yapıştırmış hanıma  yirmi bana yirmi lira borcun var duvarın üzerine bırak diye , çıldırıyorum sandım kağıdı parçalayıp   fırlattım kapısına.  Avaz avaz bağırayım kavga edeyim istiyor ne borcu diyeyim?  Hırsızlıkla , insanların duygularıyla oynayıp istismar ederek geçinen  insanlardan ne gibi bir borç alabilirim ki bayramda  el öpme paralarını da ver  yazmış ... Ah  Müzeyyen ahh !  tek suçlu ev sahibim benim üstüme yıktı olayı evi başkalarına kiraya verdi bile  birde onlarla birlik olup polis olduğunu  söyleyen adamı bile dolandırdılar bayramda  kirayı ödeyemedim e...

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın...

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıca...