GÜLMEYEN KADER'İM
Mutsuz ve çaresizim hiç kimse destek olmuyor Minel'i karşıma aldım'' bak yavrum ne olursa olsun ben kafaya taktım dönmeyeceğim gerekirse ölüme giderim yine de dönmem sende benimle varmısın?''
'' sonuna kadar annem ölümse ölürüz''
Gece yatağıma yatınca bu konu hakkında çok düşündüm başaramazsak önce Minel'i sonra kendimi öldüreceğim!
Ben arkamda acı çeken bir çocuk bırakmak istemiyorum ya kendimi öldürmeyi beceremezsem bir ömür evlat katili olarak mı yaşayacağım! ne kadar mantıksız bir düşünce bu başarmaktan başka çarem yok bunu kendim için değil Minel için yapmak zorundayım...
Minel'i ertesi gün okula yollayacak param bile yok , Gurur yapıyorum dayımlara söylemiyorum söylesem verirler biliyorum tabi bir sürüde nasihat verirler...
İşe gittim yemek molasında herkes kantinden bir şeyler alıyor arkadaşlar bana
''sende alsana sen hiç bir şey almıyorsun
''diyor'' ben yemem bana dokunuyor''
diyorum param yok diyemem ki mola bitip işe başladık
Demet bile umrumda değil ne de diğer çalışanlar gözlerimden yaşlar sicim gibi akıyor kimseyi görecek halim yok!
Karşı masada çalışan Demet yanıma geldi''sorun ne''
sorun mu ne söyleyeyim sorun her şey çok kötü yere düştüm herkes üstüme basıyor ben se halen nefes almak için çaba veriyorum''
Gözleri doldu '' bir şeye ihtiyacın varmı?''
O an samimiyetinden hiç şüphe duymadım
'' hiç param kalmadı, yarın Minel'i okula göndermeyeceğim''
kendi masasına döndü bir kaç tane mal alıp yanıma geldi elimi tuttu elini çektiğinde avucumun içinde bir miktar para vardı
''bu bir sır , paran olunca ödersin bu benim gün param eşimin haberi yok tamam mı ''
Garipsedim oysa aylardır bana yapmadığı kalmamıştı o an ona sarılmak geldi içimden...
Eve geldiğimde Minel'e anlattım o da benim kadar şaşırdı ''nasıl yani çiyan dediğin kadın mı eminmisin bak arkandan söylemesin'' ''yok kızım o da ağladı bu kadar da rol yapmaz herhalde.''
Minel ''biliyormusun herkes iş yerinde bir şeyler alıyor bana sende al diyorlar ben de bana dokunuyor'' diyorum
gülümsedi
''anne var ya bana da hep sende cips al, çikolata alsana biz yiyoruz sen bakıyorsun tatmıyorsun da diyorlar ben de, ben çikolata sevmiyorum diyorum ısır bir defa diyorlar yok sevmem ki diyorum''
Annesinin kızı ne olacak...
Bir gün sonra mahkemem var mahkeme gündüz saat on da olduğu için izin aldım ,işten çıkmamıza beş dakika kala telefonum çaldı telefonu açtığım da kız kardeşimin eşi ''abla hemen gel annem çok hastalandı''
Yüreğim sıkıştı annem yıllardır hastaydı son zamanlarda yaşadığımız olaylar onu iyice yıprattı hastaneye iş arkadaşım Ayşe ile gittim hastanenin dış kapısına yaklaştığımda hastaneden bir ambulans çıktı.
Sirenin sesi içimde bağırıyordu sanki yaklaştıkça ambulansın ön koltuğunda oturanın kardeşim olduğunu fark ettim Bir an Ayşe'nin elini tuttum bu annem!
Kız kardeşim eliyle arkayı işaret ediyor, koşarak hastanenin bahçesine girdik tüm akrabalar ben gibi yeni gelmiş annemi fakülteye sevk etmişler.
Annem sabah rutin kontroller için gelmiş zavallım evde sabah salça yapmış yemek yapmış akşama hazır olsun diye , bakalım akşama yemek kısmet olacakmı diye hiç aklına gelmemiştir eminim!
Fakülteye gittiğimizde annemi acilden yoğun bakıma alıyorlar, annemi uzun zamandır ilk kez görüyorum ve bunun son görüşüm olacağını o an anlamıştım !
Ağzı açıktı, sedyenin üzerine bir sandalye konulmuş ayaklarını dikmişler annemin gözlerini ve ağzını hiç o kadar açık görmemiştim.
Yoğun bakımın kapısında beklerken annemin eşyalarını getirdiler rahat etsin diye çıkarıldığı söylendi.
Kız kardeşim annemin eşyalarını koklayıp bana doğru uzattı ''kokla bak abla mis gibi annem kokuyor'' kokuyu içime çektim annemin eşyaları idrar kokuyordu, sanırım annem son nefesini vermeye çalışıyor.
Kız kardeşime bir şey söylemedim gece saat iki sıraları annemi kaybettik o an onu o kadar suçladım ki beni yapa yalnız bıraktı bencilce düşünüyorum farkındayım, herkes ağlıyor benimse gözlerimden yaş gelmiyor beyaz beyaz bir şeyler akıyor sanki gözlerimden kar yağıyor!
Sabah olduğunda bize güneş doğmadı , Annemin cenazesini alıp köye gittik öğleden sonra defnedilecek, Hoca ''merhumu nasıl bilirdiniz?'' diye sorduğunda kız kardeşim bayıldı.
Yengem ağıtlar yakıyor ''annem şimdi benim kızımı kim bakacak şimdi ben işe de gidemem'' diye ağlıyor annesi ''kızım böyle sözler deme kınarlar seni'' deyince sustu...
Ben ise odun oldum galiba gözlerimden sadece karlar düşüyor! anneme son defa baktım, dün kü görüntüsü hiç gözümün önünden gitmiyor...
Annemin çok kalabalık bir cenazesi oldu ,annemi ebedi yerine yerleştirdikten sonra kalabalık dağıldı gece okunacak dua için helva yapmaya başladım...
Erkanda cenazeye geldi ve ağabeyimle hep omuz omuzalar bana destek olacaklarına ona destek oluyorlar.
Akşam Ezanı okunurken sanki bu gün annemi gömmemişiz tüm oklar bana döndü babam, ağabeyim geri döneceksin evine demeye başladılar
'' sabah boşanacağım geç kaldınız''
demedikleri hakaret kalmadı ezan okunurken Minel çığlıklarla ''anne gel şuraya bu çocuk beni rahat bırakmıyor!''
'' hangi çocuk yavrum''
''işte bak tam karşımda''
baştan dalga geçiyor diye düşündüm sonraki saniyelerde de çocuğum kafayı yedi diye düşünmeye başladım, çocuk falan yok!
Minel'' anne baksanaaa işte bak elimi tutuyor bırakmıyor beyaz namaz takkesi var başında altı yaşındaymış,
annee var diyorum söyle anneme o benimde annem hepsi geçecek sabredin diyor''
Bende ağlamaya başladım
'' Minel yavrum çocuk yok diyorum sana''
'' anne adı Ömer miş...''
Dizlerimin üstüne çöktüm yıllar önce kaybettiğim bebeklerden biri bu, rüyamda adını söylemişlerdi Ömer Minel'e sarıldım ''doğru canım o kardeşin hani ikiz bebeklerim ölmüş tü ya onlardan birinin adını rüyamda Ömer olduğunu söylemişlerdi bana''
Basit bir rüya değilmiş...
Sarıldık geçecek bunlar da geçecek...
Annemin duası oldu komşular evine gittiğinde babam ve bir kaç akraba halen ısrar ediyor Erkan, ağabeyimle içeride paşalar gibi oturuyor...
Dayımları eve uğurlarken Minel'i de dayımlarla yolladım ben yalnız kaldım.
Komşu ve akrabalar Cenaze evinde kalmamın doğru olacağını söyledi .
Aslında yalnız değilim kız kardeşim,eşi ve bir çok akraba vardı fakat herkes Erkanın tarafında...
Zühre yengeme sabah bana eşya getirmesini söyledim'' çarşıya eşya getir bana üzerimi değişir mahkemeye gideriz...''
Erkanda babamlarda kaldı sabah ben erkenden kimseye ses çıkarmadan evden çıktım çarşıya geldim yengemle buluştuk, getirdiği eşyalar poşette olunca kırış buruşlar , üzerimi caminin tuvaletlerinde değiştirip mahkemeye gittik...
Sıram geldiğinde ismim okundu içeri girdim nüfus kağıdımı alıp işlemlere başladılar Hakim kadındın dı içeri girdiğin de bana şöyle bir baktı belime kadar uzun ve taranmamış saçlarım ağlamaktan şiş iki gözüm ve kırış buruş kıyafetlerimle ona itici gelmiş olmam gerek ki tavrından anlayabiliyorum açıklama yapma gereği duydum...
''Kusura bakmayın dün annem öldü hiç uyumadan geldim kıyafetlerimde yanımda yoktu'' gözlerini iri iri açtı şaşkın bir tavırla ''başın sağ olsun anneniz öldü ve siz boşanmaya mı geldiniz''
Bir nevi, seni boşanmamı tuttu der gibiydi, ''evet'' dedim
''bu kadar çok istiyorsun'' dedi '' evet'' dedim gözlerim de karlar Erkanın ismini defalarca söylediler o gün Erkan cenazeye gelmesine rağmen mahkemeye gelmedi.
Hakim on üç gün sonraya erteledi dışarı çıktığımızda kapıda Erkan la karşılaştık.
Sabah uyanamamış, onu uyandırmamı beklemiş ALLAHIM Yarabbim keşke kahvaltı da hazırlasaydım el ele mahkemeye gelirdik...
Kız kardeşimi kandırmış bir kafede bizi bekliyormuş Minel de geldi kafeye gittik.
Kız kardeşim ''abla yalnış yapıyorsun annem nasıl çekti babamı yıllarca, sende çekeceksin ve geri döneceksin''
''neee kuzum senin dediklerini kulağın duyor mu? annem yıllarca çekti de ne oldu farkındamısın dün annemi gencecik toprağa verdik, ben demi toprağa gireyim?''
'' Gerekiyorsa gireceksin''
''tamam kuzum senden bir dilim ekmek istersem verme''
Minel'in elini tutup oradan kalktım, artık hiç bir şey hiç kimse umrumda değil benim için bir tek Minel var ...
Üç gün izinliydim bana ziyarete gelen arkadaşlarımla konuşurken onlarda gözlerimden kar yağdığını farkettiler
''sen bir Doktoro gitsene bu ne böyle? tuz gibi akıyor.''
Ertesi gün doktora gittim meğerse gözlerimden akanlar kar değilmiş sadece göz pınarlarım kurumuş, suni göz yaşı ve bir kaç damla verdi.
Ben kendime güvenmezsem bana kimse güvenmez ben başaracağım...
Gece dayımı kenara çektim dayı ben artık anneannemin evine geçmek istiyorum bak ben adımı attım '' tamam yeğenim sabret''
Bu yıl ağladığım kadar hiç ağlamadım, Biliyorum bu günler geçecek , ben bu günleri asla ama asla unutmayacağım!
bir gün kitap olacak:)
Sabahin 5 i orada:) Yine bizler icin dokturmussun.. Sen uyandin bense uyumak uzereyim..Guzeeel bir gun diliyor kucakliyorum canim kugum:)
YanıtlaSil:( Evet yazdım işe gittim şimdi de geldim yorumlara bakıyorum:))
Silbu defa biraz uzun oldu galiba:))
Demek sen güzel dilekler dilediğin için güzel bir gündü:)) güzel ve yorucu:))
Sarıldım uzak diyarda ki dostuma:)
hayırlı sabahlar
YanıtlaSilşimdis adece uğradım yorumu sonra bırakacağıkafam karışık
:)) Hadi bakalım:))
Silbir demetin birden imana gelmesi beni şaşırttı doğrusu
YanıtlaSilMineli durumu ?
kızkardeşin bu kadar duyarsız olması
vs vs
bu hikaye çabuk biteceğe benzemiyor bu gidişle güzel kuğu
tam sona geliyoruz derken daha başlamadığımızı fark ediyorum
hayırlı sabahlar
Seyyahım aslında tam da anlatmak istediğim bu; karşıdan bakıldığında kolay bir süreç gibi görünen olayların iç yüzü ve eminim ki bir çok kadın buna benzer şeyler yaşıyor, gerçeklerden çokta uzak gibi gelmiyor bana, sen ne düşünüyorsun bilemiyorum...
Silhayırlı akşamlar canım.
uzak değil zaten o kadar içindeki
Silama bir değil bir kaç kadının hikayeleinin toplamı bu
benim etrafımda olan
zaten ondanda daha da merak ediyorum
Yazarkem içim sızlıyor inan.
SilGerçek gibi, benide ağlattın kuğum. Siyah kuğum, zarif kuğum saçları deniz yıldızlı kuğum. ss
YanıtlaSilAslında bu bölümü yazarken ben de ağladım:)
SilMeleğe çok fazla yüklendim galiba...
ss yağmur yüreklim.
Ben inanıyorum.Güneşli günleri de gelecek Meleğin.
YanıtlaSilÇünkü artık maddesel olmasa da manen güçlendi Melek.
Yaşadığı tüm acılar,çektiği tüm çileler Meleği güçlendirdi.
Ben inanıyorum ki! Yıkılmadım ayaktayım'ın en güzel örneği olacak Melek.
Tv nin olmadığı zamanlar da radyoda arkası yarın olurdu.Heyecanla takip ederdik.Kalemine sağlık canım.Şimdi heyecanla seni takip ediyorum.
Sevgiler...
Sağol canım ,evet manevi olarak Mwlwk güçlü bir tablo çizecek bazen maddiyat olmasada başarabileceğimizi ispatlayacak şeyler yaşayacak.
Silsevgilerimle canım.
Güzel yazı
YanıtlaSilTeşekkürler.
SilBeğenerek ilgiyle okuyorum,hiçbirini kaçırmadan.Dayanılmaz bu sıkıntılara,ayrılık en iyisi.Sevgiler.
YanıtlaSilAyrılık en iyisi deyip bir yola çıktı şimdi geri dönmeyide istemiyor fakat Melek kendiyle iç savaşta,yaşadıkları hep üst üste geliyor.
Silsevgiler.
okuyorum okuyorum defalarca okuyorum asil kadinim .
YanıtlaSilkafayi yemege az kaldi inan
sarildim hemde özlemle kugum
Melekçik ne yapsın yoksa kafayı yedi de haberi mi yok::)
Silsarıldım bitanem.
ben böyle hakimin ağzına........erteleyeyim de belki barışırlar kadının ağzına etmeye devam etsin kocası diyor sanki offf zaten asabım bozuk...küfürlü yorum yaptım dilersen yayınlama kızım...
YanıtlaSilöptüm
Olurmu hiç annem yorum bu içinden geleni yazıyorsun, sen zaten kendini sansürlemişsin:)
SilKocamann öptüm.
bitmeyecek mi bu kadınların derdi:(
YanıtlaSilKadınların derdi biter mi bilemiyorum inanki !
SilSabır her kapının anahtarıdır..
YanıtlaSilNe güzel bir işaret de aldı bu konuda..
Sabreden muradına elbet ulaşır..
Çok güzel gidiyor canım ellerine, yüreğine sağlık.
Sabırdan öte bu Meleğe çok büyük güç kaynağı olacak diyebilirim.
Silsağol canım.
Merhabalar,
YanıtlaSilBu Melek kızımızın ne kadar zor bir hayatı varmış. Anne vefat ediyor ve Melek açılan boşanma davası için duruşmaya katılıyor ve o günkü kılık ve kıyafeti ve görünümü için annesinin vefat ettiğini hakime açıklamak zorunda kalıyor. Hakim de bu duruma şaşırarak "demek anneniz vefat etti, siz de boşanmaya geldiniz" demekten kendini alıkoyamıyor.
Melek anneannesinin evine geçince belki biraz rahatlar. Allah yar ve yardımcısı olsun.
Selam ve dualarımla.
Merhabalar hocam
YanıtlaSilZor bir durum
bu durumda olan tüm kadınlara sabır diliyorum.
Selam ve dualarımla.
Yorum yazamadıklarım oldu Kuğu'm, okudukça üzüldüm, içimden gelmedi, ne yazacağımı da bilemedim. Halen de bilemiyorum ya. Kardeşine de sinir oldum Melek'in :(
YanıtlaSilCanım ben illa ki yorum yazılmasını bekleyenler den değilim bende bazı okuduğum yazılara yazmaya bir şey bulamam , nokta yazıp yollasam olurmu okuduğumu anlasın diye düşündüğüm bile olur:))
Siltüylerim diken diken oldu, çok üzgünüm...
YanıtlaSilALLAH kimseyi kimseye muhtaç etmesin canım.
SilMeleğe herkes cephe almış sanki,umarım kararından dönmez..
YanıtlaSilMelek şu anki durumda tabiri caaizse kafayı dikmiş durumda, başarmayı kafaya takmış durumda.
SilDemet şaşırttı.Annesi e öldü ya .Bu bölğm çok dramatikdi.Boşansa da rahata kavuşsa artık.Erkannın pek gönlü yok gibi ama bakalım neler olacak.yine yalnız başlarına kaldılar...
YanıtlaSilHikaye başlıyor ben bu bölümden sonra başladığına inanıyorum,melek yavaş yavaş kimliğini kazanmaya başlayacak.
Sil