Ana içeriğe atla

Labirentler...



Hayatımıza bir yol çizeriz,deneriz olmaz
  başka bir yol çizeriz deneriz o da olmaz ,
derken  farkında olmadan hayatımıza o kadar çok yol çizmişizdir ki
  
bu yollar  zamanla   içinden çıkılması  çok zor ve çıkış  kapısına ulaşamadığımız
 çabaladıkça kendi içimizde daha çok kaybolduğumuz   labirentlere
dönüşür... 
kendi içimizde  arayış en zor olanıdır öfke nöbetleri,sebepsiz yere kırma ve kırılmalara sebebiyet verir...

 Hayattan kopma durumu ,
insanlardan  uzak durma ,bitkisel hayata girme isteği duyduğumuz anlar bile  olur... 

 Akışına bırakmak gerek desekte, bunu gerçeğe dönüştüremeyiz,  bazen karşımıza  hiç beklemediğimiz anda  bir şeyler çıkar ve    pusula görevi görürler ,her kaybolduğumuzda  aklımıza  gelip  kendimizi bulmamızı sağlar... 

Bu bazen sevgili bazen arkadaş bazen  de okuduğumuz küçük bir yazı olabilir...

 hayatımızdaki labirentlerde kaybolmamamız dileğiyle...


Yorumlar

  1. Nede güzel yazmışsın kalemine sağlık...
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler canım,
      sevgilerimle,dur bakayım nerak ettim
      geliyorum hemen kaçıncı haftadasın:)))
      sevgilerimle...

      Sil
  2. Çok güzel bir yazı olmuş, hayatımızdaki labirentlerde kaybolmamamız dileğiyle Aminnnnn:)))yüreğine sağlık canım
    öpüyorum sevgilerimle...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol ablacığım,
      umarım hiç birimiz kaybolmayız ,
      kaybolursamda mümkünse
      bilgisayarımda yanımda olsun:))
      sevgilerimle ,öptüm...

      Sil
  3. Akışına bırak derizde öyle bir an gelirki her şey değişiverir bazen kayboluveririz labirentler içinde
    kaybolmamamız dileğiyle sevgiler canım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım, an gelir kendimizden bile
      kaçtığımız anlar olur değilmi,güzel günler dileğimle sevgiler...

      Sil
  4. bende zamanında çok kayboldum o labirentlerde ama neyseki iki tane pusula buldum kendime artık hiç kaybolmuyorum,sevgiler tatlım..

    YanıtlaSil
  5. Kaybolduğumuzda ,
    biz kadar bizi bulanlarda şanslı bence canım ,

    senin adına çok sevindim sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  6. Mükemmel bir yazı. Kalemin daim olsun Siyahkuğu. Bu sözlerinizi bir kenara not ettim. Hayatta daha öğreneceğimiz çok şey var. Bunlardan biri de yazınızda anlatılan duygudur. Saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Öğretmenim,
      hep beraber güzel şeyler öğreniyruz,
      saygılarımla...

      Sil
  7. ne çok kayboldum o yollarda, dedeiğin gibi hep bir pusula yol gösterdi. Şanslıydım ki o pusulalar hep doğru çalışıyordu. Hep doğru pusulaları bulmak ümidiyle:))Sevgiler canım:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok sevindim işte bu):
      ne güzel
      adına sevindim ,
      kendi adımada da umarım diyorum:))
      sevgilerimle...

      Sil
  8. Sevgili siyah kuğum ben çıkışı hep hayallerime sığınmakda buldum. gözlerimi kapatmak hayal kurmak olumlu düşünmek bana hep çok iyi geldi ve çıkışı kaybetmeden ilerlememi sağladı. yazın çok güzel şiirlerin gibi senin gibi. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim yağmur yüreklim,

      teveccühün:)
      o senin kalbinin güzelliği olsa gerek...

      tüm hayalerinin gerçek olması dileğiyle...
      sevgilerimle...

      Sil
  9. hayat zaten hep kendi akışında akıp gidiyor, demiyorki senin içinde bir gün istediğin kanaldan su götüreyim...
    çoğunlukla o labirentlerin içinde kaybolduğumda kendi kabuğuma çekilmeyi yeğliyorum, bu uzun bi zaman alsada iyi geliyor..biliyor musun o zamanlarda en sevdiğim arkadaşlarımla bile konuşmak bana çok sıkıntı veriyor..
    reiki yapmayalı hayli oldu bak bana hatırlattın kuğucum :) yüreğin kalemin dertler görmesin, hayatın akışı senin istediğin yönde olsun inşallah..koccaman öptümm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Baezen labirentlerin içinde saklanırız değilmi ?
      işimize gelir labirentimizin olması:)
      insanın en huzur bulduğu yer kendi içi sanırım,
      canım umarım hepimizin istediği yönde akan minik nehirleri olur:)
      sevgilerimle ben daha kocaman öptüm:))

      Sil
  10. Yazınızı okurken aklıma İlhan İrem2in Anlasana şarkısı geldi bilmem neden.Açık öyle okudum birde:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) O da güzel:)
      bende severim o şarkıyı ,
      aslında İlhan İrem'in ses tonunu severim
      dinlerken içime tuhaf bir huzur geliyor,
      en yüksek volumde bile bir başka sakinliği var:)

      Sil
  11. Kuğum hayatımın bir döneminde herkes gibi bende o labirentte kayboldum. Sonra biri elini uzattı, çıkışı gösterdi bana. Ben kurtuldum ama onu yitirdim..

    Çok duygulandırdı bu yazın bebi. Unuttuğum-unutmak istediğim bir sürü şey aklıma geldi.

    Yüreğine sağlık, güzel Kuğum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım üzücü anılarını
      anımsattığım için özür dilerim,
      hayat acısıyla tatlısıyla yaşanmaya değer
      hayat güzeldir :))
      sevgilerimle...

      Sil
  12. O labirentlerde sevdiğim insanlara dostluğumla uzanıp çıkış yolunu çok rahat tarif ederken (belkide öyle sanıyorum) kendime çare bulamıyorum pek.. Hayatı akışına bırakmalı diyipte akışına bırakamayan, onunla uğraşanlardanım. Pusulamızın dosdoğru olmasını diliyor,, seni, kalemini kocaman öpüyorum KUĞUM =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yolumuzu buluruz eninde sonunda ,
      bazen uzun zaman alır ,
      olsun yinede hayat güzel değilmi?
      öptümm bezelyemi:)

      Sil
  13. amin canım Rabbim bize her zaman koılay çıkış yollları göstersin inşallah...

    YanıtlaSil
  14. Hayat denilen girdaplı yollarda hiç birimiz pusulamızı kaybetmeyiz inşallah.Pusulamızın oku sevgiyi gösterdiği müddetçe mutlaka çıkışı buluruz diye düşünüyorum.İnsan sevecek birşey bulamadığı zaman zaten hayatı bitirmiştir bence.İçten sevgilerimi yolluyorum canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pusulamızı kaybedersek ,
      rüzgarın yönü ne yöne eserse bizi
      nereye sürüklerse gideceğiz
      en iyisi sağlam pusulalar
      edinmemiz dileğiyle sevgiler...

      Sil
  15. CANIM KUĞUM AMİN HAYATTA GERÇEKTEN BU LABİRENTLER BAZEN OLUYOR
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oluyor tabiki canım ,
      bu labirenrentlerde kaybolmamak dileğiyle ,
      sevgiler...

      Sil
  16. hayatın içinde hangimiz zaman zaman kaybolmuyoruzki ? yazıların çok güzel ayrıca bloguma hoşgeldin:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sende Hoş geldin:)
      kaybolabiliriz bu gayet normal
      önemli olan çok şey yitirmeden
      kendimizi tekrar bulabilmek,
      sevgilerimle...

      Sil
  17. elde mi kaybolmamak...
    belki kaçış, belki de kayboluş kimbilir(!)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eldemi bilemiyorum canım,
      bazen elimizde olabiliyor
      bazende değil karmaşık bir durum...

      Sil
  18. Hayatın kendisi bir labirent değilmidir zaten?Yazı için teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hyatın kendisi labirent değil
      bence bizler yaratıyoruz bu labirentleri ...
      teşekkürler...

      Sil
  19. her kayboldugumu zannettigim anda rahman tuttu ellerimden .
    her ser sandigimin hakkimda hayir oldugunu zamanla ögrendim kugum
    bizler icin süphesiz herseyin iyisini ister Rabbimiz
    ona kul olana hersey kolay hersey ona hizmet eder
    sevgilerimi biraktim insAllah haddimi asmadim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bnede hep öyle yaptım doğru yoluda
      bulduğuma inanıyorum,
      RABBİM kimseyi zor durumda bırakmasın sevgilerimle...
      ne demek haddimi aşmak ,yorumların çok güzel...

      Sil
  20. canım paylaşımın çok güzeldi...
    labirentler evet biraz da biz kendimizi itiyoruz :))
    bir sürü şey oluşuyor hayatımızda :))
    kocaman sevgiler canım...

    YanıtlaSil
  21. yok guzel bi paylasım kendimi buldum anlatılanlarda simdi gidip kendimi aramaya devam etmeliyim.

    YanıtlaSil
  22. Bulduğunda banada haber ver:))

    YanıtlaSil
  23. Hayatımıza bir yol çizeriz,deneriz olmaz
    başka bir yol çizeriz deneriz o da olmaz ,
    derken farkında olmadan hayatımıza o kadar çok yol çizmişizdir ki..
    Ne güzelde anlatmışsınnız çizdik ve daha'da çizeceğiz hele hele yaş kemali bulunca çok daha iyi çizimler başlıyor ..TEŞEKKÜRLER....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene sevindim,
      hemde ne yollar çizeceğiz, ben teşekkür ederim.

      Sil
  24. bazen karşımıza hiç beklemediğimiz anda bir şeyler çıkar ve pusula görevi görürler ,her kaybolduğumuzda aklımıza gelip kendimizi bulmamızı sağlar...

    YanıtlaSil
  25. Çıkar da önemli olan bizim bunu görmemiz! O kadar bencil olduk ki karşımıza çıkanın kaşı gözü daha önemli taşıdığı vicdanı sorgulayan yok dindarmı ibadet edermi diyen yok kaç beden göbeği varmı güzel yada yakışıklı mı? diye sorulur.. pusula olmak sorun değil pusulayı görmek sorun.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zona ve Ben...

 Küstüm!  Bu kuğu nerelerde diye  Hiç merak ta etmiyorsunuz?  Ölsem yedim çıkmış olacak.  Bir tek Benbir sormuş Allah razı olsun.    H asta oldum   o kadar  çok yemek Bloğu yapan arkadaşım var ancak bir tas çorba yapanım yok! Al kuğu bu çorbayı içte iyileş diyenim yok! Üç haftadır zona ile mücadele ediyorum daha önce bu hastalığa yakalanan blogcu arkadaşım A hesteydi-beste ile    hasta olduğu dönemlerde  konuşmuştuk hasta olduğu dönemlerde... ''Çok ağrılarım var acı çekiyorum'' demişti ve bende ona ''seni anlıyorum'' demiştim aynı acıyı yaşamadan anlayamıyormuş insan. yatağa hapseden ailevi ilişkilerden çevreden ve işten koparan bir hastalıkmış.  Son zamanlarda  istediğim bir kaç gün tatildi. Çok yorgundum yorgunluk stres sayesinde bir anlık boşluğumdan beni yakalayan bu hastalık.  Üç hafta  önce, sadece bir dakikada çıktı ve ilk olarak minnacık bir kaç sivilce gibi boynuma yerleşti sıcaktan olduğunu düşünüp ağrılara kulak asmadım.

Şşş! Kızlar bağırmaz

 Şşşş Kızlar bağırmaz  Eğer anne ve ya anne adayı  iseniz mutlaka izlemeniz gereken bir  film... Bu filmin bir karesine  instagramda  rastladığımda izlemeye karar verdim  Ramazanda  gece birde işten gelince  sahura kadar  uyumayayım diye  açtım filmi.   Film o kadar etkileyici ve sürükleyiciydi ki     film bittiğinde  sabah ezanına sadece beş dakika kalmış...  Sadece su içebildim filmin üzerine  yemek falan yiyemezdim zaten rüyamda da  Şirini gördüm  günlerce içimden çıkmadı  . Filmin beni bu kadar çok etkilemesinin sebebi ise çok gerçekçi olması  ... Oyuncular:Babak Hamidian, Merila Zare'i, Tannaz Tabatabayi  Tür:İran SinemasıYapım  Yılı:2010 Orjinal İsim:Hiss Dokhtarha Faryad Nemizanand  Puanı 8.2 Bir okuyucunun yorumu Dünya meşgaleleri yüzünden çocukları ile ilgilenmeyen ebeveynler Şehvetleri  ve sapkın düşünceleri  kendini bile düşünmeyen   caniler, masumların hayatlarını karartan sübyancılar... Dile düşmemek için şik

mutsuz bir insancık

 bazen kaçmak gerekir, kendinden , herkesten. çok bunaldım .çok yalnızım o kadar yalnızım ki  her gün pazarları dahil  16 saat çalışıp yine de çok yorgun değil. çok yalnızım. kimseye açıklayamadığım tuhaf bir yalnızlık.iki kaşımın arasında zaman geçtikçe  çıkan iz , ne kadar somurtkan biri olduğumun gayet açık kanıtlarında biri olsa gerek. ahh tabe efenim ne diyorsun be kuğu nerelerdeydin diyeceksiniz ! devrik cümlelerimi itinasız  virgülü noktası doğru yerde olmadını bildiğim  satırlarımın pek kimsenin umrunda olmadığını düşündüğümden sadece beynimde yazıyorum. mutsuz yalnız hatta halen fakirim...  hayatta en çok istediğim bir evimin olmasıydı ben biriktirdikçe ev fiyatları arttı .ben mutlu olmaya çalıştıkça sorunlar daha da arttı. bazen yaşamıma son mu versem diyorum sonra iğne batsa uf uf  diyorum canımın çok tatlı olduğunun farkına varıyorum . şey gibi bir  şry bozulsa onu tamir ederken daha da çok bozuyorum. . sonuç olarak mutsuzum .