Siyah Kuğu

hayatım kırılmış bir bardak gibi ,  ne kadar toplamaya çalışsamda  o kadar çok parçalanmış, dağılmışki   Can kırıkları...  bir yerlere gizlenmiş hiç olmadık zamanlarda  yüreğime batıyor... N.K

En çaresiz olduğum anlarda,tutunuyorum tekrar bana. Etrafımda o kadar insan varken neden bu yalnızlık bu cefa. Ya ben onları anlayamıyorum ya da onlar beni. Ya da olduğu gibi kuramıyorum cümleleri. Kimseyi kırmak istemediği için kalbim, yanlış anlaşılıyorum her daim. -Ne kadar safsın  ya,diyorum bazen kendime. Bazende kurnaz ve artniyetliyim,galiba. Kimseye bir kötülüğüm dokunmamış olsada, kendi kendimi eleştirmekten vazgeçemiyorum asla. Peki neden kendimle savaş içindeyim? İşte birde bu cevabını veremediğim sorular yığılıyor kafama. Kendime soruyorum ama asla cevap veremiyorum. Hayat desem,salla boşver desem, ne kaybediyosun ne kazanıyosun desem. Al işte yeni bir soru daha. Of off cevapsız sorular,istemeden yapılan hatalar, geri dönüşü olmayan yollar. Aslını söylemek gerekirse dostlar,hiç geri dönüşü olmayan bir yola girmedim şimdiye kadar. Şimdi düşünüyorumda hayat belkide bir cesaret sınavı. Bende de o yok sanırım. Haya...

gün, geceye kavuşunca yastıklara baş konunca dualarla , anılar arasında kafa karıştığı saatteyim ...  N.K                

Sustum !   göz pınarlarım kuruyana kadar Sustum içime  atarak sustum mutluluğu feleğe satarak lal ettiler susturdular Zindan ettiler günümü Güne küstürdüler Kanattılar yüreğimi Kan kusturdular Karış karış arşınlamış Kaderimi acılar Şimdi gidip geliyor Belleğimde silinmeye Yüz tutmuş anılar Arama beni kaybolursun dünyamda arama beni üşürsün baharımda N.K

sen papatyaları seviyorsun, ben kardelenleri.  Sen berrak bir su, ışıl ışıl akıyorsun ya Ben donmuşum buzullar ülkemde. Susmalarımı sevmiyorsun, bazen birbirimize hiç tahammül edemiyoruz bazen biz oluyoruz, bazen sen  bir olay karşısında çekip gidiveriyorsun uzaktan seyretmeyi tercih ediyorsun ben başlı başına olayım zaten,  olayların tam ortasında  buluyorum kendimi. İki yabancıydık arkadaş olduk sonra dost  sonra  birbirimizin ensesindeki nefes, gölge Yalnızlık kolay zor olan kalabalığa, insan içine karışmak,sevmek birine değer vermek güvenmek , özlemek,  mesela  hiç düşünmedim  arkamı döndüğümde  sırtımdan vururmu ? Bazen  bir  eriği paylaşırız   bazen sırları,  herşeyimizi anlatırken  gizlediklerimizde olur.   Bazen kavga ederiz ya  ama en çok  biri bize saldırırsa kenetleniriz.   Düşerse birimiz diğeri ayakta değildi...

Hani bir şey bitmeye başlarda arkası gelir ya evde...  Önce  peynir azalır sonra çay derken  şekerdi, tuzdu  devam eder. Üstüne üstlük maaşında gecikir. Çorap söküğü gibi  ve derken tüp biter  tüketiriz!!! çaresiz kalırsın ama elindende bir şey gelmez.  Hoşgeldin gerçek hayat !!! İşte böyledir Aşk,  sevgi  küçük şeylerden başlar bitmeye  bir kelime bir sözle başlar kırgınlıklar. Başlarda görmemezlikten geldiğimiz şeyler  gözümüze batmaya başlar. birikirler derken  silinmeye başlar güzel anılar.  Hep   tartışmalar gelir olur akla  Önceleri ; sevdiğini belirtmeye sebep,saat,zamanın önemi yokken; artık ''seni seviyorum''lar söylenmemeye başlar, karşı taraftan beklenir Önceleri ''biz ''varken artık'' ben ''kelimesi daha çok kullanılmaya başlar  beni seviyormusun? soruları sık sık   sorulur...  sorulurda seni seviyorum  sözü dök...

düşürdüğün dondurman için saatlerce ağlayışını,   saklambaç oynarken kimse bulamasın diye    kaybolduğun günü, komşunun fırının başında beklemeni, kırılan  sıcak ekmeğe  dökülen ayçiçek yağı ve pul biberini, düşünce  kalkmadan önce etrafa bakıp kimseler yoksa ağlamaya gerek duymayışını, helede frene  ulaşamayan ayağın yüzünden tarktörle emin amcanın ineğine   tosladığın  günü!!! sebebsiz ağlayışlarını,kahkahalarla gülüşlerini,masum inatlarını kısa pantolonunla tırmandığın ev çatılarını, yaralı dizlerini, hayata umutla bakan gözlerini, salıncakta uyuya kalmalarını, özledim seni!!! çocukluğum!!!

Özledim  sana sarılmaları sebepli, sebepsiz darılmaları gözlerinde  kendimi gördüğüm anları saatlerce konuşmadan sarıldığımız anıları kısık sesle seni seviyorum demeni özledim... N.K

gülümse hayata san ki sebebi varmış gibi, gülümse hayata  gece  rüyanda cenneti görmüş gibi,   gülümse hayata   düştüğünde, annen elinden tutmuş  gibi, gülümse hayata  bu gün ilk, yarın sonmuş gibi, gülümse hayata... N.K

yalnızlığımı nasıl ifade edebilirim ki nasıl anlatırım  ünlem olsam onun bile altında nokta var  nokta olsam o da yazıların sonuna konur.   Onlar bile yalnız değil benim kadar , yaşamak için  ne ne varki beni hayata bağlayan. Benmi ifade edemiyorum kendimi? Yada yalnış zamanlardamı ifade etmeye çalışıyorum?...  haa yoksaa rahatmı batıyor, Yoksa geçmişimmi batıyor  acıtıyor canımı! iliklerime kadar üşüyorum...  eksik var bedenimde  ne olduğunu bulamıyorum üşüyorum! hemen cebimdeki çakıl taşlarına sığınıyorum taşların birbirine değdikçe  çıkardığı kulakları sağır eden çaresizliğin sesi ... titreyen iki el   hep önüne bakan  başka gözlerden kaçan iki göz!!!  , İnsanlara hep  umursamaz hep geçmişi silen, hayata hep gülümseyen  kimseye muhtaç olmayan, kendi başına her işin üstesinden gelebilen bir portre çizersen kimse senin ne kadar yalnız çaresiz, muhtaç olduğunu anlamaz  hep...

kopan her yaprak rüzgarlara savrulsun beni her andığında kalbin hasretle kavrulsun avutamasın seni ne sahil ne dalga.. beni her düşündüğünde hıçkırıklarla ağla... beni kalbinde nereye sığdırdın acıları mutlulukları hangi köşelere yığdırdın bilmiyormuydun narinim solarım azıcık üşüsem donarım N.K 

yalnızlığıma merhemdi adın... şimdi ceplerimde  çakıltaşlarım ve bitmiş merhem kutularım!!! N.K

kuytularımdın en gölgeli düşlerim  uyanmak istemediğim uykularım en masum hayalllerim  en coşkulu duygularım sen hem buzulum, hem alevim... sığındığım liman  bazen kar fırtınalarım kırılmasın diye çabaladığım fidanım , dalım,budağım sen eski şarkılarım  yeni şiirlerim   sen kayboluşlarım sen kuytularımdın  her kaçışımda sığındığım...                                                                           

                                 hani omuzundaki melektim !  N.K

  bir güvercin olsam   gelip omuzlarına konsam    sırtına kanat ,  kalbine  konuk olsam    yüreğine ırmak , ömrüne son durak olsam  N.K

pamuk şekerimi tuttuğum elimin baş parmağına bağlanmış balon gibi uçuşmuş hayallerim...  özensizce  kırpık kırpık  kesik saçlı bir kız çocuğu.... sorgusuz sualsiz ,    koşup sarılsam tutsam ellerini  hiç çıkarsız sarılsan,   uyusam kollarında   senin varlığınla artıp senin yokluğunda eksilsem  varlığında gülümseyip yokluğunda hıçkırıklara boğulsam     usta bir sihirbaz olup dünü kaybedip sadece bu günde kalsam  doğan güneşi senle karşılarken senle uğurlasam yüzündeki geçmişin izlerini  kondurduğum buseyle silsem  ve sen yüreğinde ki küçük  çocuk  dayamış pencereye burnunu   bakıyor gözleri nemli  çok darbeler yemiş halinden belli  yaşı belki otuzbeş belki elli    ya gün görmüşsün yada dertli adı yok bunun   ne başı ne sonu ...

                 son değildir hiç bir ayrılık kavuşmayı bekleyenin varsa sonsuz değildir hiç bir hüsran gözyaşını silmeyi bilenin varsa yaşadıkça hep umutlar vardır bir yerlerde seni seven birileri varsa...                                                      N.K

06.05.2009 Kış aylarının sonuydu.Altı aydır işsiz olmam cebimdeki son paranında yavaş yavaş tükeniyor olması canımı sıkıyordu.Hangi kapıya gitsem ya kriz yada torpilsiz olmamdan dolayı geri çevriliyordum."Git iş bul, çalış."diyordu herkes.Diyorlardı da iş bulmak kolay mıydı ? Bir tanıdık(hasan amca) sayesinde işçi alınacağını duyduğum fabrikaya  erkenden gidip form sırasını beklemeye başladım.Vasıfsızdım bu alanda . Kısa bir süre sonra içeri alıp sırayla denemeye başladılar.İşi bilmediğim içinde  alınmadım tabiki. Bizim  tanıdık "Yarın yine gelirsin başka bölüme deneriz." deyince ben "tamam." deyip evin yolunu tuttum.Ertesi gün yine geldim,yine olmamıştı."Olsun, yarın yine gel." dedi. Başka bir yerde tekrar form bile doldurtmazlardı.Şanslıydım.Ertesi sabahı bekledim, hiç uyumadım.Aklıma gelen tüm duaları sıraladım, tekrarladım.Abdest alıp işin yolunu tuttum.Bir deneme daha...İkindi saatine kadar ordan oraya denediler.Olmadı ...

bu kalpte vuracaktım seni anılar tuttu elimi yüreğim titredi kurşun sıyırdı parçaladım kendimi! N.K

*  ben sana mülteciydim, sen bana   dikenli tel!!! N.K

 her yağdığında tüm kaygılarımdan arınırım.  Sen her yağdığında  toprak kokar, Dünyam mis gibi tazecik toprak. Bir huzur kaplar içimi... Dört nala koşan tay misali,  Sen gelmeden az önce esen   soğuk rüzgar bile, İçime ılık bir merhem olup sürülüverir ve  sen yağarsın.    gri dünyamın  gökkuşağı oluverirsin. doğarken üzerime güneş açarım  ellerimi,cevirirm yüzümü beni yakar mı diye düşünmeden.   en irisinden çentiğisin hayatımın, ve sen gözümdeki yaş,  yanağımdaki iz,  hırkamdaki ilik,  nefesimdeki can, sen ilk ve son aşkım. N.K

dilden dile söylenirdi adın  daha yeni yetme bebeler  ağzında dişi kalmamış neneler döner dolaşır da sohbet hep sana gelirdi ah bir tutulmaya gör! merak ederdim seni... ''aman çoçuğum uzak dur'' derdi yaşlı amca ama  anlatırken öyle bir iç çekerdi ki  hayal ederdim seni ''Hiç bekelemediğin bir anda gelir'' derlerdi , her sabah kalkınca bakardım  yatağın etrafına uyurken beklemezdimya,   belki gelmiştin . Yatağın altına bile bakardımda yoktun !  ''Öyle değil işte'' derdi  nenem , sonradan öğrendim Meğerse! göreceliymiş  sevda dedikleri, aşk dedikleri kimine göre en mutlu an! karnında varlığını hissettiği,  aylarca beklediği bebeğiymiş, kimine göre ,ayrılık yıllarca gözünün içine bakıpta, en ufak üzüntüsü için günlerce uyuyamadığı evladını asker etmekmiş kimine göre ,terkedilmek  sevdiğinin  hayaliyle uyuyup,rüyalarını onunl...

sancı gibidir acılar  bir gün çıkıp gitsede canından  silemezsin hayatından... en sevdiklerin bile anlayamaz seni kendi, kendini beyninde vurursun olanlardan kendini suçlu tutarsın küçük dünyan çok büyük gelir her köşesinde bir yangın birini söndürmek için su atsan rüzgarı diğerini alevlendirir alıp toprak atsan üstüne aldığın yer boş kalır. ne yapsan faydasızdır  acılar sancı gibidir dedimya  bir kez girdiyse canına  bir kez hissettiysen derinden  çıkıp gitsede uğramamak üzere  derin izler yapışmıştır çoktan   yüreğine N.K